ВЕЛӦДЧЫНЫ КӦЛӦВелӧдысьӧ школаын Пуктіс ыджыд «два», Шуис: «Тэнад юр пытшкын Абу вем, а ва, Ӧтитор зэв зумыда Колӧ тӧдны тэд, Тӧдӧмлуныс кокньыда Некодлы оз шед». Велӧдчыны колӧ пӧ, Югдӧдны век юр, Велӧдчӧмыс вайӧ пӧ Ставлы сӧмын бур. Гортын эз зэв чорыда, Век жӧ видіс мам, Дышала, ог кывзысь да, Абу вывті рам. Шуис сэсся мамукӧй: — Оз быр тэнад мудз, Сямтӧ содты, нылукӧй, Мун, да вод, да узь. Баб со ваӧн юктӧдӧ, Лыддьӧма нимкыв, Менсьым юрӧс бурдӧдӧ, Лоа мед шань ныв. Батьӧй воис удж вылысь, Ачыс ёна скӧр, Пыртіс киас ывлаысь Кузь да вӧсни ньӧр. — Но-ко, — шуӧ, — биасин, Ме водзын эн педз, «Дваяс» дорӧ кӧвъясин, Сідзкӧ, гачтӧ лэдз. Повзьӧмысла пернапас Гусьӧн чӧвтіс пӧч, Небыдінам кузь ньӧрнас Батьӧй — швич да швӧч. Синва сорӧн малала Ёна доймысь бок, Менӧ жаля буралӧ Дзоля, муса вок. Дӧзми сэсся ас вылӧ, Йӧзсьыс ӧмӧй йӧй? Кӧсъя кӧ на, велала, Дышӧ ог жӧ вӧй. Лыддьысьны да артасьны Пукси пырысь-пыр, Книгаыс да тетрадьыс Со тай пызан тыр. Лун мӧд мысти дневникын Югнитіс гӧрд «пять», Аслам нач нин нимлунӧй, Радлӧ тшӧтш и бать. Пызан вылӧ котӧрӧн Мамӧй вайис торт, Чай юигӧн серамӧн, Гажӧн тыри горт. Пиньтӧм пӧльным жеръялӧ, Кывйыс лэчыд зэв, Мед пӧ бара эжӧрӧ Вежӧрыд оз кев. Гӧгӧр ставыс югзьӧма, Весиг Мурзик кань Ме дорӧ со пуксьӧма, Ме кодь жӧ зэв шань. Куті уна лыддьысьны, Абу вильыш поз, Батьӧс, мамӧс янӧдны Некыдзи оз позь, Велӧдысьӧс кывзыся, Вӧча гортса удж, Мамлы, пӧчлы отсася, Но ог тӧдлы мудз.
