РӦДНӦЙ ЮКӦД СЁРНИ


Юаліс веж гыяса Печора:
— Кодлы, пиӧй, сиан ассьыд стих?
Вочавидзи, сӧвесть кыдзи корис:
— Мортлы, миян мортлы ставнас дзик!
Тайӧ сійӧ вӧняліс сталь вӧньӧн
Менсьым Войвыв, менсьым чужан му.
Сьӧлӧм бердысь чуктӧм висьтӧй менам
Югдӧдас мед сылысь ыджыд шуд.
Тайӧ сійӧ ловзьӧдіс дзор ягъяс,
Тундра весьтӧ ӧзтіс зарни би.
Партияӧн калитӧм отвага
Сьӧлӧмъясын сыкӧд нуам ми.
Тувсов асыв шеныштчӧ ю весьтын,
Стройкаяс тась лыддьӧ шонді дзирд.
Сыв кӧ судзис, шондікӧд ме эськӧ
Кутлі миян му вылысь став мич.
Сыв кӧ оз судз, мед жӧ стих ас пиас
Йиджтас гырысь стройкаяслысь шум.
И ме лоа вывті шуда сійӧн,
Мый народлы сиа медбур дум.
— Аттьӧ тэн бур кывсьыд, ыджыд аттьӧ!—
Шуис тадзи меным муса ю.
Кыдз нӧ сэсся олӧмыслысь радлун
Прӧстӧй йӧзлы стихын ме ог ну!