МЕ ВИДЗА АС МУЛЫСЬ ПРОСТОРЪЯС


Веж нӧрыс ме казьтывла частӧ,
Кӧн унаысь сулавлім ми.
Кӧн миянӧс сулывліс асыв,
Кӧн тӧдмавлім вӧр-валысь мич.

Ме помнита, ломалысь кыа
Став вӧр-васӧ югдӧдліс кор,
Ми кывзім сэк колиплысь сьылӧм
И полім, мед песня оз ор.

Ӧд енэжын уялысь лэбач
Бур шуд сиис миянлы сэк
Да эскӧм, мый свет вылас некод
Любовыслысь бордъяс оз чег.

Ми янсӧдчим веж нӧрыс йылын,
А сы весьтын чужис выль лун.
И сэні жӧ сьӧлӧмшӧр-нылӧй
Зэв меліа шуис мем: «Мун...»

Ме сулала ӧні дозорын.
Лёк враг медым пакӧсть эз вӧч,
Ме видза ас мулысь просторъяс
Да-й колиплысь сьылӧмсӧ тшӧтш.