ШУД

Потанын ичӧтик ныв,
Сійӧ сэн чӧскыда узьӧ, — 
Гӧгӧрсьыс нинӧм оз кыв,
Синъяснас нинӧм оз судзӧд.

Вӧтасьӧ — нюммунлас друг,
Ставнас сэк лолӧ — кыдз дзоридз.
Югдывлӧ вежӧс сы здук,
Садъясьлӧ став потандорыс.

Узьӧ сэн ичӧтик ныв,
Сылы ни шоглун, ни тӧждлун,
Паськыда восьтӧма сыв,
Вӧтасьӧ — вом дорас радлун.

Видзӧдлас сы вылӧ мам,
Син дорыс мыйлакӧ вазьӧ,
Быттьӧнӧсь олӧмлӧн сям
Думъяссӧ ляскӧдӧ надзӧн.

«Мыйла нӧ бӧрдан, том ань?
Али тэн шонді оз тырмы,
Нинӧмӧн кӧтӧдны пань,
Ырӧшӧ лук кӧ не шырны?»

Нюммунӧ сійӧ мен сэк,
Нюммунӧ, радлунӧн шуӧ:
«Шуд дырйи синва-ӧ грек?
Лэччӧ мед тувсовъя юӧн!»