ТӦВСЯ РЫТӦ


Кутшӧм талун тэ шоныд да мелі!
Кутшӧм талун тэ менамсьыс-менам!
Кутшӧм окота сывйыштны тэнӧ,
Кывтны ӧтлаын нэмъясысь нэмӧ,
Кӧні тэ — медся том королева,
А ме пасьтӧда-пӧрччӧда тэнӧ.
Кӧні тэ китӧ лэптан — и сюрсӧн
Дасьӧсь лэбны да бергӧдны мусӧ!
Кӧні гижӧны тэныд сонетъяс,
И тэ ошкыштан тӧдтӧм поэтӧс.
А ме гусьӧндзи гижа поэма,
И ми ӧтлаын сы весьтын бӧрдам:
Сэні серпасыс — быттьӧкӧ ӧтчыд
Тайӧ му вылас лои зэв кӧдзыд —
Йизис сюръя моз йӧзыслӧн ловныс,
Некод некодлы эз нин кут ковны…
Сӧмын йизьӧдан бушковъяс пӧвстас
Тэныд мый вынысь горӧдны кӧсъя:
«Коркӧ, помнитан, том королева,
Кутшӧм вӧлін тэ шоныд да мелі?..»