ВӦР КЕРКАЫН МИ УЗЯМ КЫКӦНСӧдз югыд шоныд гожся вой. Вӧр керкаын ми тавой кыкӧн Лич узям орччӧн ичӧт внуккӧд, И немтор миянӧс оз дойд. Но сэсся дзоля мортлысь ун Со быттьӧ тӧв ныр чашнитӧдіс — Скӧнь ньылӧдіс и сӧрны мӧдіс, — Нач быттьӧ кутӧ сійӧс тун. «Ой, дедуш, ӧтнамӧс эн коль!» — А гӧлӧс шыас сэтшӧм полӧм! А гӧлӧс шыас сымда колӧм! И синсьыс сӧдзис синва моль. А менӧ чунгис сатӧк дой! А меным быттьӧ чардби кучкис! Дзик быттьӧ менӧ туныс личкис! И пыр жӧ пемдіс югыд вой. Ой, мый нӧ лоис, Шондібан? Да мыйысь нӧ тэ сідзсӧ повзин? Бӧр мича чужӧмтӧ вай ловзьӧд, Ӧд ме со орччӧн тэкӧд тан. Ме ньӧжйӧ сьыла сылы мойд И шыльӧдышта мелі киӧн, И надзӧн лаймӧ ырзян биыс — Бӧр лӧньӧ узьысь зонка-войт. Но вошӧ аслам узян ун, И мӧвпала ме быдтор йывсьыс, Мый аддзылі и мыйсӧ кывлі, И мыйыс ас вывті эз мун; Да кыдзи воссяс талы мир? Да кутшӧм олӧм сяммам сетны? Да шуд-ӧ сійӧс вылӧ лэптас? Да оз-ӧ кыскы шуштӧм йир? Да оз ӧмӧй нӧ сэсся чин Му пасьталасьыс олӧм лёкыс, Мед эськӧ татшӧм ичӧт вокыс Век аддзис бурджык оланін? Сӧдз югыд шоныд гожся вой. Вӧр керкаын ми узям кыкӧн, Со асылыс нин войсӧ пыкӧ, А менам оз чин сьӧлӧм дой.
