ОЗ НИН ВАЖ МОЗ ЧЕРЫД ВОРСГожся лунӧ сьӧкыд черӧн Бара поткӧдлі ме пес, Кӧть и гӧтыр шуӧ-керӧ: Эн нин тадзи вынтӧ пес, Сизимдас дай кык ӧд тырӧ, Колис кад, кор вӧлін том, Сутшкысян ӧд сэн кузь нырнад, Он и тӧдлы, воас пом... А чера уджсьыд сьӧлӧм бурмӧ! — Шӧрса чутас швачкан — шков, Шӧри пасьмунӧ ён чурка, Мӧдысь сӧтӧм оз и ков. Томлун дырйи мыйта сапйӧм, Мыйта пӧрӧдӧма кер, — Киад ворсӧ, быттьӧ садьтӧм, Айыдлӧн на лэчыд чер. Но тай ӧні югыдлунӧй Кучкӧм абуджык нин стӧч, Киын чинӧма нин вынӧй, Мый кӧть сэсся тані вӧч. Ловъя лолыд быдӧн кусӧ, Кольӧ дзоридзалан кад, Регыд пӧрам сэсся бусӧ, Лолӧс босьтас рай ли ад. Войнас лючкисӧ эг узь ме — Мудзӧм сьӧлӧм оз и лӧнь, Войыс лоис помтӧм кузьӧн — Куйлі — рази олӧм вӧнь.
