* * *

Миян дорті дзик быд тулыс,
Артмӧ сідз, мый лёкмӧ туйыс.
Кор нин сывны босьтчӧ лымйыс,
Ставныс кватитчӧны зырйӧ.

Писькӧдчыны лоӧ дыр на,
Шоръяс йӧрӧ мед эз пырны.
Мӧдног, кывтан керка сорыд
Помӧс либӧ Эжва дорӧ.

Гӧпсӧ миян дорысь тӧдан? —
Весиг Титаникнад пӧдан!
Майбыр саридз, няйтджык сӧмын.
Видлы мунны прӧстӧй кӧмӧн!

Брӧдни пасьталан да ласты,
Тэ ӧд абу вӧрӧг аслыд!
Купальникась, сэсся, колӧк,
Гожйӧдчы дай! Век нин долыд!

Сусед муніс да и келіс,
А ме пыж босьта да пелыс.
Вуджӧдчыны кута! Мый нӧ? —
Мазай пӧль моз кӧчьяс кыйны!

Век нин отсӧг да и удж!
Пуксьы, Евгень, гортад вудж!!!
Кодкӧ шуас: «Мун, эн сӧр!
Ме кӧ, бурджык, коса бӧр!»

Аслад делӧ, ме ӧд бурӧн —
Кӧть нин петан туйыд сюрӧ!
Эськӧ, гумсин. Ме ӧд шулі!
МИЯН СИКТӦ ВОИС ТУЛЫС!