КАССЯН ВИДЗӦДЛІС

Кыкӧн мунасны вӧравны, Семен да Микайлӧ. Важӧн тайӧ вӧлі. Мунасны Ипать дорысь вӧравны Ериньгаӧ, кытчӧкӧ Яренсклань. Вӧралӧны вежон, мӧд. Семеныс эськӧ урсӧ ёна вӧлӧма кыйӧ, а Микайлӧыслы друг эз кут сюрны урыд. Ружьеыс буракӧ тшыкис ли, мый ли.

А лои тайӧ сідзи. Ӧтик лун вӧралігад Микайлӧ аддзысяс кутшӧмкӧ бокӧвӧй дядьӧкӧд. Видзаасясны, сёрнитасны. Дядьӧыс и шуӧ:

— Вай пуксям да шойччам, куритчам!

Пуксясны. Мужикъяслы, кыдз овлӧ, колӧ куритчыны. Куритчасны, быдтор йылысь сёрнитасны. И пондасны мунны нин, янсӧдчыны, прӧщайтчыны. А Микайлӧыд и юалӧ:

— Пукалім, шойччим да нимтӧ эг и юав, висьтавнысӧ ог и куж. Мый нӧ тэнад эськӧ нимыд?

Мӧдыд бергӧдчас, видзӧдлас да-й шуас:

— Менам эськӧ зэв мисьтӧм нимӧй, Кассян.

Тайӧ Кассян видзӧдлӧмысь Микайлӧлӧн и тшыкис ружьеыс, урыс дугдіс сюрны. Коркӧ эськӧ Микайлӧ да Семен уськӧдчылісны корсьны Кассянӧс, да кысь сійӧс босьтан. Ковмис ружьесӧ тшынӧдны.

Тадзи пӧрысь йӧз шулісны, а ме сэн эг вӧв, ог тӧд — тадзи-ӧ вӧлі.