ЮРА НИМА ДЯДЬӦ

Важӧн оліс-выліс дядьӧ Юра. Сылӧн ныв ни пи эз вӧв, а вӧліс толькӧ кань да петук да чер. Думайтны кутіс Юра кыдзи пӧрысьмигкежлӧ нажӧвитыштны. Думайтіс да босьтіс кожъянӧ чер, кань да петук и кутіс мунны ягӧд. Туй бокас, видзӧдӧ, зэв ыджыд кыдз сулалӧ, и давай сійӧс керавны. Пӧрӧдчис да дінсьыс вӧчис зыр, шӧрсьыс вӧчис нӧш, а йывсьыс вӧчис рос и бара мунас водзӧ.

Мунас, мунас и локтас деревняӧ, и аддзас: ӧтик дядьӧ поткӧдлӧ пес, а нӧш пыддиыс кучкалӧ кулакнас.

«Эк, пӧ тэ тай, дядьӧ, он куж пессӧ поткӧдлыны. Вайлы пӧ ме видла!»

И давай сійӧ кутас поткӧдлыны, да кыдзи нӧшкӧн кучкас, сідзик и потлӧ, а дядьӧ, колӧкӧ, мый дыра нин вийсис. Дядьӧ шуас Юралы:

— Поткӧдчан нӧштӧ он-ӧ вузав?

Юра шуас:

— Вузала, уна-ӧ сетан?

— А уна-ӧ коран? Вай сё чӧлкӧвӧй сета.

Дядьӧ кыв ни джын оз шу, сетас сё чӧлкӧвӧй. А нӧш босьтас, и зэв радӧсь кыкнанныс лоӧны.

Юра бара мунас водзӧ и видзӧдӧ: ӧтик дядьӧ тӧлӧдӧ гумла вылын сю да кинас койӧ. Юра и шуас:

— Дядьӧ, вай жӧ ме тӧлӧда!

Пельпом вылысь зыр лэдзас и пондас тӧлӧдны. Сылӧн регыд и тӧлӧдчас. Тӧлӧдчысь дядьӧ и кутас юавны Юралысь:

— Он-ӧ пӧ зыртӧ вузав, и дона-ӧ сулалӧ?

Юра и шуӧ:

— Сё чӧлкӧвӧй сулалӧ менам зыр.

Тӧлӧдчысь дядьӧ дыр оз думайт, Юралы сё чӧлкӧвӧй сетас, зыр босьтас, а Юра водзӧ мунас.

Юра неуна муныштіс и видзӧдӧ — бара вартӧны, а киссьӧм тусьсӧ кепысьӧн чукӧртӧны. Юра сувтас на дінӧ и шуас:

— Вот тадзи колӧ чышкыны, а оз ков кепысьӧн.

И пондас роскӧн чышкыны. Вартысьяс зэв ёна шензьӧны и юалӧны:

— Он-ӧ тайӧ вузав?

Юра шуӧ:

— Сё чӧлкӧвӧй кӧ сетанныд — вузала.

Найӧ кыв оз шуны и сетасны сё чӧлкӧвӧй Юралы.

Юра зэв рад лоӧ: куимсё нажӧвитіс. Бара мунас водзӧ и локтас грездӧ, и вӧзйысяс ӧтик дядьӧлы. Юраӧс лэдзасны, ужынӧн вердасны и водтӧдасны керкаас, а асьныс каясны лӧскас узьны. Вӧлӧм, керкаыс гажтӧм, да полӧны и оз узьлыны.

Юра водас, петукӧс да каньӧс лэдзас. Петук сёр вылӧ каяс, кань — паччӧрӧ. Юралӧн мыйкӧ оз узьсьы: думайтчӧ, мыйла сійӧс водтӧдісны ӧтнассӧ керкаас. Пемдыштас, да гӧбӧчсянь кутасны петны зэв уна шыр. А кань, сійӧ шыр дорад оз узь, лэччас паччӧрысь да мудзтӧдзыс начкалас и пӧттӧдзыс сёяс шыръяссӧ, а коді кольӧ, чукӧрӧ чукӧртас зэв уна джодж шӧрас. Войшӧр кад локтас и петук чукӧстас.

Лӧскын узьысьяс зэв ёна повзясны, мый тайӧ лоис, и оз лысьтны некодарӧ мунны. Челядьсӧ быдсӧн мыт босьтас, и оз узьлыны асылӧдз. Керкаын узьысь Юра толькӧ на войшӧр бӧрын онмовсяс.

Коркӧ югдас, и лӧскысь лэччасны да оз лысьтны видзӧдлыны керкаӧ. Недыр бӧрти пырасны и видзӧдӧны: керка джодж шӧрын Юра узьӧ, а бокас шыр чукӧр, ставыс кулӧма.

«Вот пӧ тай коді миян гажтӧмыд вӧлӧма,» — шуасны олысьяс.

Коркӧ и Юра чеччас. Кутасны юавны сылысь:

— Кыдзи начкалін сы мында шырсӧ, да коді войнас чуксасис?

Юра висьталіс, мый тайӧ шыр чукӧр начкаліс кань, а войнас чуксасис часі-петук. Олысьяс кутасны сылысь корны вузавны. Юра и шуӧ:

— Петук вылӧ да кань вылӧ кык сё чӧлкӧвӧй кӧ сетанныд — вузала, а он кӧ — ог.

«Кыдз пӧ ог сетӧ сэтшӧм буртор вылӧ». Дядьӧлы сетасны кыксё, и сылӧн лоас витсё став деньгаыс. Сэсся сійӧ мунас гортас да кутас овны зэв бура. Вот кыдзи Юра нима дядьӧ велӧдіс, нинкӧмӧн кӧмӧдіс, сісь пуӧн тшынӧдіс ми вок кодьяссӧ.