КЫЛӦДЧЫСЬЯСТувсов ваыс юӧ лэччӧ, Юыс ворсӧ, юыс ӧддзӧ, Сьӧрсьыс кылӧдӧ став йи. Лэчыд багыръясӧн сэтчӧ Воим кылӧдчыны ми. «Ноко, ёртъяс, удал пиян, Босьтчам уджӧ вына киӧн! — Шуис миян бригадир. — Вывті ыджыд могным миян, Оз позь нюжмасьны тан дыр!» «Ёртӧй, ми ог кольччӧй бӧрӧ, Кыдз эг кольччылӧй и вӧрын, — Вочавидзим сылы сэн. — Сяммам багырӧн да черӧн Вӧдитчыны ми кӧть кӧн!» Эз вӧв лӧжӧн тайӧ шуӧм. Керъяс гӧгӧр уджным пуӧ Лунысь лунӧ водз и сёр. Вӧрыс лэччӧ гудыр юӧ, Кылӧ сылӧн грымган гор. Лэдзӧм керйыс кывтӧ, мунӧ. Кужӧ сійӧс водзӧ нуны Миян багыр, миян ки. Тайӧ вӧрсӧ тувсов лунӧ Запань дорӧ ваям ми. Сэн страналысь ошкӧм кылам Сыысь, мый быд коми пилӧн Ыджыд зільлуныс оз быр. А ми вочавидзам сылы: «Тадзи уджалам ми пыр!» 1948 во.
