МИЧА НЫВБАБА


«Мича нывбаба верӧстӧг —
Быттьӧ потшӧстӧм йӧр...»
Гортас лэччӧдан керӧсті
Старшина воӧ бӧр.

Гӧгӧр — лыа выв пожӧмъяс,
Коркӧ котравліс кыт.
Вӧлі мудзтӧдысь гожӧмыс,
Вӧлі лысваа рыт.

Тадз жӧ руаліс мусяньыс,
И став зон пиысь тан
Сылы мича ныв гусьӧник
Пӧся вашнитіс: «Да».

Ӧзтіс чӧскыда окасьӧм,
Быттьӧ сӧдз вина штоп.
Сӧмын мортыд тай, мокасьтыд,
Либӧ бур, либӧ лёк.

Чужис ошкысь и завидьтысь,
Петіс шӧйтны лёк кыв,
Но эз ло нывлы забеднӧ —
Лои гӧтырӧн ныв.

Ӧні кодкӧ мед висьталас,
Видлас сьӧдмӧдны пель...
Сэсся кык во чӧж письмӧяс
Да сьӧд флотскӧй шынель.

Лун и вой грымгис-стрӧитіс,
Водзӧ сӧвмис страна.
Уна мореті прӧйдитіс
Служба чӧж старшина.

И прӧст кадӧ эз ӧтчыдысь
Кыскыв югыд конверт.
Кык во чӧж, колӧ тӧдчӧдны,
Сійӧ гажтӧмчис, дерт.

Ёртъяс, фотосӧ видзӧдіг,
Певнас вӧчлісны: «Во! —
Асъя шонді кодь мичаник,
Лӧсьыд гӧгӧрбок. Но...».

Кодкӧ черӧн моз керыштіс
(Ӧнӧдз сы вылӧ скӧр):
Мича нывбаба верӧстӧг —
Быттьӧ потшӧстӧм йӧр.

Кӧть и фотоысь эскӧдіс
Сьӧлӧм вӧрзьӧдан нюм,
Век жӧ наяна дзескӧдіс,
Йирис лӧсьыдтӧм дум.

Мӧвпъяс дугдісны бергавны —
Воис аддзысян кад.
Со и ас рӧднӧй керкаыс,
Гӧгӧр том льӧм пу сад.

Войся зэр бӧрын гажаа
Сёльгӧ ӧшинь ув шор.
(Пасйис: кильчӧ вевт важмӧма —
Буретш лӧсьӧдантор).

Керка ӧдзӧсыс дзурккерис,
Здук — и важсьыс на шань,
Быттьӧ шонділӧн югӧрыс,
Воча чепӧсйис ань.

Чӧла верӧссӧ кутыштіс,
Пуктіс морӧсас юр.
Старшина сӧмын думыштіс:
«Гортын ставыс на бур...».

Кыдзи олісны-вылісны,
Сьӧлӧм восьтіс да ки,
Кодыр ӧтлаын пырисны,
Кодыр ӧзтісны би.

Сӧмын нюммуніс гӧтырыс:
«Эг нин чышкысь лун вит —
Нокся фермаын ӧтырыш...
Эн, кӧзяинӧ, вид».

Ачыс вежсянтор кыскӧ нин,
Сыысь сӧстӧм оз сюр —
Гӧтыр киясӧн мыськӧмыд
Век тай лӧсьыд да бур.

Самӧвар пытшкысь жар кайӧ,
Ужын руалӧ сэн.
Гозъя лэптісны чаркаяс:
Мед бур шуд да кузь нэм.

Быд салдат аслас керӧсті
Тадз жӧ воис мед бӧр.
А мый «нывбаба верӧстӧг»...
Медым некод эз сӧр!