ЕПИМ АНУШ

Ті Епим Анушӧс эн тӧдлӧй?
Мен сійӧ вӧліс ыджыд мам.
Кӧть вӧсни-посни вӧліс рӧдын,
Но видзис сьывны ыджыд сям.

Тэ мыччан румка — войт и юас,
А сэсся сьылас рытывбыд
Народӧн тэчӧм сьыланкывъяс,
И абу налы пом ни лыд.

И сідзи гӧлӧс сылӧн пышйис!
Ме эськӧ ӧні кывзі нэм.
Но сӧмын кытысь? Уль му пытшкысь
Оз сэсся некор вашнит мем.

Но век жӧ рытын, кодыр гудӧк
Кыр йылын сетас ассьыс шы,
Ме тырла помтӧм ыджыд шудӧн,
Кыдз Емва — резіг эзысь гы.

Сэк ловзьыласны мен кузь туйяс
И чир выв ошкӧд ӧтка тыш,
Кӧн смерть оз вуграв и оз жуйяв,
Кор ошлӧн чапыштас ёсь гыж.

Ме казьта удж, кор бушков пессьӧ
И тэнӧ кӧдзыд тшук оз сот,
Шуд йылысь думъяс, кодӧс пестіс
Сьӧд вӧрын олысь коми морт.

И, дзоргиг олӧм вылас, шуа:
Мый сьыліс ыджыд мам — эз сӧр, — 
Лӧз енэжтасӧдз лыбис муӧй,
И дзикӧдз вежсис пемыд вӧр!

Ті Епим Анушӧс эн тӧдлӧй?
Мен сійӧ вӧліс ыджыд мам.
Кор ассьыс верӧс на эз тӧдлыв,
Нин сэки видзис сьывны сям.

Ме казьта сійӧс — сьӧлӧм шонтӧ,
И кымын во нин, кымын во!
А сьыланкывйыс? Том, кыдз шонді,
И сылы пӧрысьлун оз во!