ИЧӦТ УР


Мича позйын, пожӧм йылын,
Лысъяс пытшкын, вылын-вылын,
Оліс-выліс ичӧт ур,
Сійӧ вӧлі мастер бур.
Быдтор вӧчны вӧлі дась:
Ошлы вурис шоныд пась,
Еджыд шӧвкысь вурӧм пара
Кӧчлы сетіс лымъя арын.
Мича шапка новлӧ шыр,
Нимкодьлунӧн сійӧ тыр.

Уна пӧлӧсӧс и бурӧс
Тшак косьтӧма тэрыб урыс.
Висьысьяслы паныд петӧ,
Быд висьӧмысь ӧтлек сетӧ.

Локтіс кӧин ур поз дорӧ,
Писӧ бурдӧдны со корӧ.
Муніс сэтчӧ урыд миян:
Косясьӧны кӧин пиян!
«Оз тай некод тэнад вись,
Мӧдысь пӧръясьны эн лысьт».
«Кынӧмӧй сюмалӧ менам...
Ӧні вот и сёя тэнӧ!»
Повзис ур да сэтчӧ-татчӧ,
Сэсся дзебсис кӧин пачӧ.
Кӧин вот-вот кутас урӧс,
Ур нин трубаӧдыс тюрӧ.
Кӧин вӧтчӧ... ёна скӧрмис,
Да и труба пытшкас йӧрмис.

Урыд гортас локтіс скач,
Быттьӧ резинӧвӧй мач.
Гажа керкаас кор пырис,
Гӧсьт да гӧстя вӧлі тырыс:
Кӧч, и ош, и тури пиян
Чай юӧны ӧрешкиӧн.
Сӧмын ӧтнас кӧин шӧйтіс,
Керка гӧгӧр ветліс-лӧвтіс.
Эз лысьт, коньӧр, сэтчӧ пырны,
Кӧть и чай эз юлы дыр нин.