НЫВСКӦЙ

Евлог унатор новліс ыджыд чой Катялӧн важ кӧлуйсьыс. Кор пасьтавнытӧ нинӧм, сы вылӧ тай он видзӧд, мый эм, сійӧс и кышалан. Да и став челядьыс сиктын сідзи быдмисны. Но ӧтчыд гожӧмнас праздник лунӧ локтісны Демаӧ орчча Кирда грездысь челядь. На лыдын вӧліны и гырысьджыкъяс — Вась Коля, Ӧлеш Митрей да Елесь Сергей. Став араванас лэччисны ю дорӧ купайтчыны.

— Гриша, тэ кытчӧ мунан?! — горӧдіс кильчӧ вывсяньыс Гришалӧн ыджыд мамыс.

— Купайтчыны лэччыла.

— Джуджыдінас эн пыр! Вӧян кӧ — гортӧ эн лок!

— Но, — ылӧсас вочавидзис, кӧть нинӧм эз и гӧгӧрво, Гриша.

Кирдасаяс ваӧ пыралісны трусикӧн. Тайӧ ёна чуймӧдіс Евлогӧс. Демаын сэтшӧм модаыс эз вӧв, ставӧн купайтчылісны пасьтӧг. И нывкаяс, и детинкаяс. Некод некодысь эз яндысь, сідзи быттьӧ и колӧ. Дерт, гырысьяс накӧд эз шпольӧдчывлыны, сӧмын посни йылӧм.

Тайӧс аддзӧм бӧрын и Демасаяс сідз жӧ трусикъяссӧ эз пӧрччыны. Кирдасаяслӧн ставныслӧн вӧліны сьӧд трусикъяс, кутшӧмӧс новлӧны мужикъяс. Евлоглӧн жӧ — Катялӧн кок помъясас резинаа еджыд трусик. Тараслӧн сэтшӧм жӧ, кӧть семьяаас сійӧ челядь пиас медыджыд, но сы бӧрын уна чой на быдмӧ. Гришалӧн и трусикыс эз вӧв, куш яй вылас гачасьӧма, та вӧсна сійӧ весиг эз пӧрччысь. Сӧмын Шурик вӧлі сьӧд трусика и сійӧ дзодзӧг моз юрсӧ лэптӧмӧн мукӧд вылас видзӧдіс.

— То, нывскӧй трусикаӧсь? — сералігтырйи индіс Евлог вылӧ Ӧлеш Митрей.

— Но и мый? Абу ӧмӧй ӧткодь? — чуймис Евлог.

— Абу, дерт, ті ӧмӧй нывъяс? Мыйла татшӧмсӧ новланныд? — водзӧ нуӧдіс Елесь Сергей. — Яндысьӧй!

— Кутшӧмӧс кӧсъям — сэтшӧмӧс и новлам! — бугжыльтчис Тарас.

— Локтӧй, гортӧ каям, мед, колӧкӧ, ӧтнанныс и купайтчӧны, — вӧзйис Гриша. — Локтісны кыськӧ да быттьӧ найӧ и эмӧсь.

— Энӧ кайӧй, энӧ! — сувтӧдіс найӧс Вась Коля, Кирдасаяс пиысь медыджыдыс. Сэсся бергӧдчис Митрей да Сергейлань: — Мый нӧ челядь вылас сераланныд? Абу ӧд найӧ мыжаӧсь. Асьныд на неважӧн гачтӧгныд котралінныд…

Купайтчисны пӧттӧдзыс, ёна и суналісны да резсисны ванас. Петісны сӧмын сэки, кор лӧзӧдмӧныс кынмисны.

Гортас Евлог матыстчис мамыс дорӧ.

— Мамӧ, меным колӧ детина трусик.

— Мый нӧ сідз?

— Купайтчигад Кирдасаыд сералӧны, нывскӧй пӧ трусикыд.

— Мед сералӧны.

— Но ӧд ме ыджыд нин, ог кут сэсся гачтӧг купайтчыны, яндзим. А трусикӧй сӧмын нывскӧй.

— Час, лӧсьӧдам, лӧсьӧдам, пиук. Он кут гожӧмнас нывскӧй трусикъяс новлыны. Но тӧвнас ӧд некод оз аддзы, сэки, ме думысь, новлан на чойыдлысь?

— Тӧвнад, гашкӧ, и новла на. Но гожӧмнад детина трусик колӧ.

— Кӧнкӧ со тшапитчысь нин кылӧ, — нюмъялӧмӧн видзӧдіс пи вылас Пекла.