ТӦВСЯ ЛУНӦ

Лымйӧн вевттьысьӧм видз вылын сулаліс веськыд кыдз. Пулӧн вожъясыс едждӧдӧмаӧсь, быттьӧ кудритчӧмаӧсь, вӧччӧмаӧсь праздник кежлӧ.

Шуйгаладорсянь, кӧні чӧла вуграліс козъя яг, тыдовтчисны таръяс. Найӧ лэбзисны уліті, тэрмасьтӧг, посньыдик чукӧръясӧн. Кор воисны ӧткӧн сулалысь кыдз весьтӧ, вӧчисны ыджыд кытш, сэсся пуксялісны пу вожъяс вылӧ.

Коля веськӧдіс бинокльсӧ пу вылӧ. И син водзас пыр жӧ мыччысисны сьӧд да руд пӧткаяс. Найӧ мыйкӧ дыра гогйӧдлісны юрнысӧ, видзӧдісны гӧгӧр, сэсся зіля заводитісны нетшкыны кыдзлысь гыӧртӧм гаръяссӧ.

Кыдз вылын пукалісны ӧкмыс тар. Детина ставнысӧ найӧс аддзис. Бинокльын найӧ кажитчисны матынӧсь, гырысьӧсь. «Эк, пищаль кӧ эськӧ вӧлі, кутшӧм эм Степан дядьлӧн». А таръяс сёйисны и сёйисны, тыдалӧ, эз казявны детинаӧс. Коля пӧрччис лямпасӧ, юждыштіс кок увсьыс лымсӧ, саймовтчис ляпкыдик коз сайӧ и бара заводитіс видзӧдны таръяс бӧрся.

Тадзи сійӧ сулаліс вель дыр. Нем виччысьтӧг мӧдіс усьны сук лым, кыпӧдчис тӧв, ставыс гудыртчис, шызис. И сійӧ жӧ здукас кыдз вылысь кыпӧдчисны таръяс. Найӧ лэбзисны вӧр ді дорӧдз, и ӧти-мӧд бӧрся суналісны джуджыд лым пиӧ.

Вермис ӧмӧй Коля мунны гортас таръяс дорӧ матыстчывтӧг? И лямпасӧ сійӧ веськӧдіс вӧр ділань.

Еджыд лым вылысь ылісянь тыдовтчисны шапка пасьта розьяс. Коля руч моз кыссис сылань. Аслас сьӧлӧмыс тіпкис сэтшӧм ёна, быттьӧ кӧсйис чеччыштны морӧс пытшкӧссьыс.

«Дарӧм пӧткаяс, кужӧны, тай майбыр, дзебсьыны турӧбысь. И кузь тӧвся войяссӧ найӧ коллялӧны лым пытшкын. Мыйла нӧ оз кынмыны?» Коля ещӧ на кӧсйис матыстчыны, но эз удайтчы. Лым пиысь ыджыд шумӧн кыпӧдчисны таръяс да лэбзисны-вошины шувгысь вӧр пытшкӧ.

Детина сулаліс да видзӧдіс лым вылӧ. Но сэтысь некод нин эз лэбзьы. Казяліс Коля и сэтшӧмтор, мый лым вылас ӧні тыдаліс эз ӧкмыс розь, а кык сы мында. Сідзкӧ таръяс вермӧны бура ветлыны лым пытшкӧдыс. Да и сюсь пеляӧсь, кылӧны мортыдлысь матыстчӧмсӧ. Кӧсйис видзӧдлыны таръяслысь патерасӧ да эз вермы, лымйыс найӧс тыртіс.