ЫТВА ДЫРЙИ

Ойдіс-ыдждіс комияслӧн радейтана ю Эжва. Кӧнсюрӧ ӧдва и тӧдчӧ сылӧн берегыс. Сиктвесьтса джуджыд кыркӧтшсянь ылӧдз тыдалӧ юлӧн паськыд отыс.

Рыт. Тӧлыс лӧньӧма. Но шонді оз на кӧсйы дзебсьыны, пыр на вуньгыртӧ мунӧ водзӧ. Абу на, тыдалӧ, мудзӧма кузь туйсӧ вуджигӧн. Шыльыд ю кузя кывтӧны еджыд быгйысь артмӧм шапкаяс. Кор найӧ зурасясны берегӧ, пыр и потӧны.

Вӧр діяс, видз веретяяс, кодъясӧс абу на удитӧма дзебны ас улас ойдӧм юыс, быттьӧ выль мыськӧм дӧрӧмъяс пасьталӧмаӧсь, вежӧдӧмаӧсь, лоӧмаӧсь сӧстӧмджыкӧсь. Берег дорын сулалысь бадь кустъяс вӧйтчӧмаӧсь кӧдзыд ва пытшкӧ. Оз тай, майбыръяс, кынмыны.

Ю мӧдарас, неыджыд ді вылын, тыдалӧ чом кодь ичӧтик стрӧйба. Сы гӧгӧр кытшовтӧ потшӧс йӧр. Гожӧмъяснас, тыдалӧ, сэні совхозлысь мӧсъяссӧ видзӧны, йӧв лысьтӧны.

Ді бокӧ ляскысьӧма кос вожъяса пӧрӧм ыджыд коз пу. Дерт, вына ытваыс сійӧс татчӧ кытыськӧ вайис, сэсся эз тырмы выныс водзӧ кылӧднысӧ да эновтіс татчӧ.

Чӧла вугралӧны пуяс. Налӧн вуджӧръясыс сунгысьӧмаӧсь ва пытшкӧ. Видзӧдан на вылӧ, да быттьӧкӧ ӧти пусьыс кык пу артмӧма.

Зонпоснияс сулалӧны берег дорын, нимкодясьӧны тувсов мича серпасъяснас. Сюрӧ кӧ детинаяслы плавкӧс изтор, ӧддзӧдчӧмӧн шыбитасны ю вылӧ. Из чеччалігтыр, быттьӧ резинӧвӧй мач, котӧртас ва веркӧсӧд, сэсся вӧлисти вӧйӧ.

— Ме медся ылӧдз шыбиті!

— Чайтан, и менам сэтчӧдз оз во! — горзӧны челядь ӧта-мӧдныслы да зіля корсялӧны изъяс.

Ю вылын тыдовтчис катер. Ёсь нырнас сійӧ поткӧдіс васӧ, мурзігтыр матыстчис береглань.

— Сергей дядь локтӧ! — горӧдіс детинаяс пиысь кодкӧ, и зонпоснияс ӧта-мӧдсӧ панъялігтыр, котӧртісны сэтчӧ, кытчӧ сувтіс нин катер.

Катервывса капитан казяліс аслас сиктса челядьӧс, пӧрччис юрсьыс картузсӧ, ӧвтыштіс береглань.

— Сергей дядь! Позьӧ катер вылад кайлыны? — юасьӧны капитанлысь челядь.

— Оз позь. Ваас ещӧ усянныд, — кыліс воча кыв.

— Ми ӧд надзӧникӧн каям. Эн пов, абу кагаяс, — кевмысьӧны детинкаяс.

Капитанлӧн, тыдалӧ, небзис сьӧлӧмыс, лэдзис берегӧ кузь трап.

— Кайлӧй либӧ. Мый тіянкӧд вӧчан, ёкыш пиян!

Детинаяс быттьӧ тайӧ кывъяссӧ и виччысисны. Здук мысти вӧліны нин палуба вылынӧсь.

— Сергей дядь! Гашкӧ, миянӧс гуляйтӧдыштан ю кузяыс? Дзик ӧти здук! Он ӧд ылӧдз...

— Э-э... Ті тай мудерӧсь. Со, вӧлӧмкӧ, мыйла и вӧзйысянныд татчӧ. Пур плиткаяс колӧ кылӧдны меным. Некор тіянкӧд ноксьынысӧ. Мӧдысь верма и гуляйтӧдны, а ӧні некор. Локтас матросӧй да пыр и петам туйӧ.

— Да ӧд зэв регыдик. Сэтшӧм окота, — бара мӧдіс кевмысьны гӧрд юрсиа Ӧльӧксей.

— Тэ ӧд зэв бур, Сергей дядь, — шыасис мӧд детина. Матросыд, колӧкӧ, мый дыра на оз лок. Тшӧктан кӧ, ми палубатӧ мыськалам, рӧмпӧштан моз кутас югъявны.

— Мыськалам! Ог ӧд пӧръялӧй! Ӧні кӧть тшӧктӧй!

Тыдалӧ, жаль лои капитанлы челядь котырыс, нюмъёвтіс да восьтіс рубка ӧдзӧссӧ.

— Сӧмын пуксялӧй скамья вылас да эн дурӧй. Ислӧдлышта, сідзкӧ, вывті тай нин окота да... Ёкыш пиян!

Челядьлӧн радысла югдісны синъясыс. пуксялісны-топӧдчисны скамья вылӧ, быдӧн ошкӧны Сергей дядьӧс.

А катер петіс нин ю шӧрлань, ыджыд шыӧн мӧдӧдчис тӧвзьыны Эжва катыд. Ыркыдджык лои палуба вылын пукалысьяслы. Но некод оз норась. Ӧльӧксей мыйкӧ, кылӧ, горзӧ другыслы: «Мед эськӧ дырджык гуляйтӧдас! Эк, лӧсьыд!»

Вель ылӧдз тӧвзьыліс катер, сэсся бӧр бергӧдчис да ещӧ на ӧдйӧджык лэччис ва ньылыдсӧ. Кор воисны сикт весьтӧ, капитан бӧр вайӧдіс челядьӧс берег дорӧ. Любӧ налы, ӧта-мӧд вежмӧн аттьӧалӧны Сергей дядьӧс.

Локтіс матрос. Челядь трап кузя бӧр петісны берегӧ. Сувталісны веж турунӧн вевттьысьӧм луд вылӧ, дыр ӧвтчисны да горзісны ылыстчысь катерлы, кӧні капитаныс челядьлӧн бур друг — Сергей дядь.