ЫЛӦДІС СЭК МЕНӦ МИЧА НЫВ


Ӧтпӧлӧсӧн локтіс гожся рытыс,
Лунъя жарысь сынӧд вӧлі пӧсь.
Но сьӧд кымӧр другӧн сэки кыптіс,
Коді кытчӧ саймовтчисны йӧз.

Ӧдъя зэрысь регыд сюри кобув,
Тӧдтӧм нывкӧд орччӧн тшуки тан.
Быттьӧ кыськӧ лэбзис шуда бобув,
Нюмӧн ворсіс сылӧн чужӧмбан.

Гымалігтыр гудӧкасьӧ ывла,
Этшсьыс петмӧн йӧктӧ кӧмтӧм зэр.
Воӧм оз кодь — сӧвмӧма нин нылыс,
Чужӧм серти платтьӧыслӧн сер.

Морӧс пытшкам кыпъялӧ том сьӧлӧм,
Корсьӧ аслыс лӧсялана пӧв.
Со тай... со тай... кӧні сійӧ вӧлӧм,
А ме, йӧйыд, ӧнӧдз ола чӧв.

Гӧтыр вылӧ, думайта да, туйӧ,
Шаньӧн лоӧ сыкӧд олан поз.
Збоймӧдчи да мӧмъялігтыр шуи:
«Колльӧдчыны тэкӧд позьӧ оз?

Велӧдчыны вои лун-мӧд сайын,
Чужанінӧй менам — Эжва йыв.
Эг на тӧдмась карнас аслам пайысь,
Сідзсӧ, быттьӧ, карыс сьӧлӧмвыв».

Шуны — шуи, ачым сэтчӧ кынми,
Тӧдлі нин кӧть таӧдз мусук-мӧд.
Тайӧ здукас немтор кӧ оз гынмы,
Дӧзмӧдчыны нылыслы ог мӧд.

Сувтіс воча. Лӧсьӧдыштіс платтьӧ,
«Абу сакар — зэрсьыс дзебси весь.
Аски паркын виччыся ме асьтӧ,
Сэн фонтан эм... Аддзан менӧ сэсь...»

Чайті, мися, мамлы сюрис моньпу,
Ачым дзикӧдз воштылі сэк ин.
Мича нылыд вӧлӧма тай шмоньлив:
Паркын эз вӧв сыӧн индӧмин.

...Тайӧ вӧлі важӧн Сыктывкарын,
Нылыс, гашкӧ-й, ӧнӧдз олӧ тан.
Збыльысьсӧ жӧ Сыктыв бокса паркын
Ӧнӧдз абу ни ӧти фонтан.