ТЕПЛУШКАЫН

Вагон тыр быд пӧв вылын пукалӧ йӧз,
Вот здук — и ми вӧрзьӧдчам туйӧ.
Кӧрт пач шӧрас ломтысьӧ, табак тшын — лӧз.
А ёрт менам пукалӧ жуя.

— Мый шогсян тэ сідзи? Мый думайтан сідз.
Он кыпыда нуӧд тэ сёрни? — 
И ёрт меным шуӧ: — Ме шоглун ог видз,
А морӧсын гыалӧ скӧрлун.

Ог вермы ме терпитны, медым быд лун
Ми эновтім каръяс да сиктъяс.
Оз терпитсьы, медым рӧдимӧй ас му
И талисны сійӧс фашистъяс.

Мен колӧ, мед ӧдйӧнджык вӧлімӧй ми
Сэн, кытӧні линия фронтлӧн;
Кӧн пыркалӧ муыс, кӧн тшын и кӧн би, — 
Тыш аддзыны сьӧлӧмӧс ёнтӧ! — 

— Тэн аттьӧ, бур ёртӧй! Вай китӧ мен, друг:
Клянитчам ас му водзын юрӧн — 
Тыр вермӧмӧдз дорйыны ассьыным шуд,
И, ковмас кӧ, кулам ми бура! — 

Вагон тыр быд пӧв вылын пукалӧ йӧз,
И быдӧнлӧн дум налӧн ӧти — 
Мед некор эз гудыртчыв енэж, код лӧз,
Став вынӧн фашистъясӧс нӧйтны.