СЬЫЛӦНЫ ЛЭБАЧЬЯС
1
Арсяньыс сирень куст улӧ бара лӧсьӧді лэбачьяслы кормушка. Быд лун сэтчӧ киськала шыдӧс либӧ нянь крӧшкияс. Ог сӧмын верд лэбачьясӧс, но прӧст кадӧ дыр нимкодяся налӧн гажӧдчӧмӧн.
Пышкайясӧс, дерт, унаӧн оз радейтны. Вывті нин частӧ найӧ ӧта-мӧдныскӧд зыксьӧны, косясьӧны, но менам на дінӧ, тайӧ збой котыр дорас, некутшӧм лӧглун абу.
Муртса на кутас югдыны, а пӧрысь пышкай воас нин менам сирень куст вылӧ, мӧдас гоннявны, эм абу кормушкаын сёян.
Сёяныс кӧ эм, пыр жӧ кыпӧдчас места вывсьыс да вель дыр кежлӧ лэбзьылас кытчӧкӧ. Ӧтнас, майбыр, оз пируйт. Гашкӧ, полӧ дивитӧмысь? Лэбачьяс вермасны дӧзмыны сы вылӧ да ещӧ гӧнтӧ нетшкасны, ӧбжӧраӧн нимтасны.
Пышкай лэбзис, мӧдіс чукӧртны ассьыс бордъя другъяссӧ, пӧдругаяссӧ:
— Эй, чойяс, вокъяс! Пиян и нывъяс! Эм зэв бур столӧвӧй. Некод оз вид ни повзьӧдлы. Кодлӧн кынӧмыд сюмалӧ, вӧтчӧй ме бӧрся, да зільджыка!
Пӧрысь пышкай вайӧдіс сьӧрсьыс кызьысь унджык лэбачӧс. Кормушкаын лои дзескыд, ӧта-мӧд вежмӧн кокасьӧны. Кор пӧтісны, пуксялісны тӧв сайӧ да заводитісны гажа концерт. Абу лэбачьяс, а артистъяс.
Ӧтчыд артмис сідз, мый ме висьми. Кык лун чӧж эг вермы петкӧдны лэбачьяслы сёян. Куйла крӧвать вылын и видзӧда сирень куст вылӧ. Быд асыв пышкайяс волывлісны асланыс тӧдса местаӧ. Думсьыс, дерт, сёйны волывлісны. Воласны, тотшкӧдыштасны ныръяснас тыртӧм кормушкаӧ и водзӧ лэбзясны, медым кӧнкӧ пӧткӧдны тшыг кынӧм. Оз ставӧн лэбзьыны, а кольӧны стӧрӧжӧс. Пукалас сійӧ ӧтнасӧн час, пукалас мӧдӧс, сэсся сы местаӧ локтас мӧд пышкай. И бара дежуритӧ, кытчӧдз оз веж сійӧс смена.
Коймӧд луннас ме бурді, петкӧді лэбачьяслы сёян. Здукӧн и чукӧрмисны. Кодкӧ, тыдалӧ, юӧртіс та йылысь налы. Но и пируйтісны, но и гажӧдчисны!
2
Кӧть и лэбачьясыд посниӧсь, а асланьныс мудерӧсь. Кыдзкӧ декабрь тӧлысьын, кор сутки чӧж сулалісны нелямын градуса кӧдзыдъяс, карса ӧти магазинӧ, ӧдзӧссӧ восьтӧм бӧрын, жбыркнитіс виж морӧса, еджыд чужӧма пыста. Дыр кынмӧм бӧрын сылы шоныд магазиныд кажитчис курортӧн. Лэбалӧ, пуксьылас пӧтӧлӧк дорын ӧшалысь лампочка вылӧ, сьылыштас: «Пинь-пинь-пинь!»
Матӧ дас лун оліс повтӧм лэбач магазинын. Тӧдӧмысь, эз тшыгъяв ни кынмы. Кор вузасьысьяс муналасны гортас, ӧктас джоджысь шыдӧсъяс, нянь крӧшкияс. И бара пӧт.
Кор ывлаын шондӧдыштіс, сӧмын сэк пыста эновтіс ассьыс шоныд оланінсӧ. Ёна и ошйысис аслас тӧдса лэбачьяслы: «Тӧдад кӧ, кытчӧ ме веськавлі. Абу олӧм, а курорт. Шоныд, быд лун пӧт, и каньясысь оз ков повны. Эг на эськӧ тіян дорӧ лок, да гажӧй быри».