ОШКЫД ӦД МИЧА

Школаӧ пыртӧдз медбӧръя восӧ меным ковмис эновтны детсад — батя челядьлысь кутісны босьтны сьӧм. Бать менам зимогораліс, туй ни пом ми сылысь эг тӧдӧй, а сьӧм йылысь и сёрниыс абу. Олім ми гӧля, кыдзи и пӧшти быд семья миян сиктын. Мамӧ уджаліс трудодень вылӧ, а чой велӧдчис Ижмаын тшӧтӧводӧ. Кос тшака шыд вылын жӧ велӧдчис. А детсадйыд меным вӧлі зэв дона. Сэні и повидлоа няньтӧ сетлывлісны, чӧскыд кампеттӧ, а миян гортын — картупель да самӧвара чай, заваритӧм треска да гежӧда зэв кружка йӧв.

Детсад ӧшинь улас ме и олі, виччыси, кор найӧ завтрак бӧрын петасны ывлаӧ ворсны. Ыжъясӧс моз челядьтӧ йӧртӧмаӧсь дзескыдіник йӧрӧ — ворс да сэсся и котрав.

Ышӧді Василёкӧс да Ваня вокӧс пышйывны миянӧ. Пышйӧді ӧд. Челядь видзӧдысьыслы шуа: видзӧдӧй, мися, мӧдлапӧлас ероплан пуксис. Видзӧдіс сійӧ, видзӧдіс, эз аддзы да ю дорӧ лэччис. А тайӧ миянлы и колӧ вӧлі.

Муас нин джынвыйӧ вӧйӧм керкаын миянлы гажыс воссис: и дзебсясьӧмысь, и кутасьӧмысь ворсім, кытчӧдз эг казялӧй Ванякӧд, мый Василёклы дӧрӧм мышкас сісь керъяд олысь сюра гагыд пуксьӧма. Ми кутім воккӧд чилзыны полӧмнымла. Василёк тӧдмаліс да чеччалӧмӧн кутіс бӧрдны.

— Босьтӧй! Шыбитӧй! Ой-ё-ёй!

Ваня вок лягушатӧ питшӧгас лысьтӧ сюйны, а сюра гагтӧ — Ен мед видзас. А ме йылысь и сёрниыс абу.

Миянлысь лӧвтӧмтӧ пӧчӧ кылӧма, пырис керкаӧ град вылысь.

— Бласлӧ кристос! Мый нӧ лоинныд?

А миянлы и кывйыс оз сюр, сӧмын индам чуньясӧн Василёклы мышкас.

Сюрӧдыс пӧчӧ и кыскис тайӧ повзьӧдчысьсӧ да дзиръя ӧшиньӧд и жбыргис. А ош пӧ кӧ нӧ паныдасис тіянлы, сэтчӧ и чергысинныд полӧмныдла.

А мездӧм Василёк и ми тшӧтш, кыдзкӧ тай артмис ӧтвылысь:

— Сыысь эськӧ эг повзьӧй. Ошкыд ӧд мича, а тайӧ сюра чӧрт кодь.