ӦНІЯ ДЫРЙИ
Натур серпастор
унакӧд, йӧз мукӧд тӧдсьыны кутас...»
Арся лун. Кымӧра. Жуглясьӧ ывла. Зэрыштӧ... Посньыда, посньыда, вӧсньыдик си пож пыр, сысъялӧ-зэрӧ...
Ывлаын ар, но сьӧлӧмъясын — тувсовъя лун! Помӧсдін «яг вылын», гу йӧръяс дорын мыйкӧ ёна ызгӧны, жуӧны йӧз... «Нн-о-о-о...» — горӧдласны кылӧ, да бара.
— Мый нӧ сэн керсьӧны, увгӧны сідзи?!.
Котӧртӧны челядьяс кӧмтӧг. «Радио!»...
— Ра-а-дийо!..— горзӧны рада.
— Со мый!.. Радиомачта вӧлӧмкӧ лэптӧны! — шуӧны бокӧвӧй йӧз.
Вайисны-кыскисны кытыськӧ ылысь, нийӧдзысь, кымӧрӧдз мытшалан пуяс, сё нёль-ӧ-вит арӧса ниаяс мачтаяс вылӧ. Кодйисны гуяс. Мачталысь помъяссӧ пыдіӧдз му пытшкас мӧрччӧдісны-сюйисны. Кутчысисны. Кыпӧдӧны: «Нн-о-о-о...». Ӧтчыд, мӧдысь, унаысь... Коркӧ и команда «стой» воис. Сувтіс. «Стой тані! Сулав, эн вӧрзьы тэ, мукӧд муяскӧд йитӧдлӧн «часӧвӧй»!»
Сувтіс. Чурвидзӧ-сулалӧ: керкаяс, пожӧмъяс йывті ылісянь тыдалӧ, ёсьтысьӧ-кыпӧдчӧ енэжлань вылӧ, кыпӧдӧ-лэптӧ бӧрсяньыс тушатӧ, ловтӧ...
— Ок, джуджыд жӧ лои! Видзӧдлан — шапкаыд усьӧ!
— Пӧрӧ кӧ?!.
— Оз.
— Э-эй, кымӧрыс крукасис!..
— Мый нӧ сэсся?
— Мый? — Сёрнилысь шыяссӧ пондас ыліысь кутавны, юӧръяс миянлы вайны...
— Кысянь нӧ?
— Оз бара матісянь: Мӧскуа карсянь!
— Сюрс верст сайысь оз жӧ кыв?!
— Вот и оз. Аддзылан!..
— Аттӧ да дивӧ!
— Дивӧ и эм.
Лунвывсянь войвылӧ кымӧръяс тӧвзьӧны, ӧтмӧда-мӧднысӧ тойлалігтырйи, чуш-чаш лестукӧн мачта йылын косясьлӧны... Жувгӧны сюръяяс тӧв шыысь, шувгӧны гӧгӧр сулалан пуясыс гу йӧръяс вылын.
Шуштӧма пожӧмъяс шувгӧны, — пӧльяслысь олӧмсӧ жугыля мойдӧны... Бувгӧны-жургӧны збойпырысь мачтаяс, кымӧркӧд вензьӧны, выль олӧм ошкӧны...
— Э-эй! Кыланныд, пӧльяс, ті, гуясын куйлысьяс? Мый кутісны керны йылӧмыд, пияныд тіян!..
