ОЛӦМАД, МЫЙ КӦСЪЯН, ОН ТАЙ КУРЫШТ

Эмма Михайловна Козловалы
долыд гаж вылӧ морт олӧм йылысь мӧвпъяс,
кодъясӧс, шуткаӧн и серьёзнӧя, гижи экспромтӧн.

Тэ и мича, тэ и мисьтӧм.
Но, кор восьтан ассьыд нюм,
Аддза мича сьӧлӧмыдлысь визьтӧ,
И мен югыд шондіасьӧ лун.

Кӧн тэ вӧлін? Мыйла водз эг аддзыв?
Нэм чӧжӧй ӧд корси тэнӧ пыр.
Талун эськӧ ставнад тэнӧ аддзи,
Сӧмын сёрӧн, и ме шогӧн тыр.

Енсӧ колӧ вины, — сійӧ мыжа,
Миянсьыным торкалӧ став шуд,
Сьӧлӧманым лэдзӧ сьӧкыд грыжа,
Гажтӧммӧдӧ йӧзлысь олан куд!

Нэмнымӧс ми корсям ӧта-мӧдӧс,
Морт оз инды аддзысьӧдан туй.
Кадыслӧн жӧ, аддзан, кутшӧм ӧдыс?
Кӧльӧсаас бедьяс тэ он сюй.

Мунӧ сійӧ водзӧ, ассьыс вӧчӧ
Тэӧн-меӧн тшӧктывлытӧм удж
И оз ылав — вӧчӧ ставсӧ стӧча,
Кыдзи вӧчны некоді оз куж!

Юрсиӧс кӧ сійӧ друг эз едждӧд,
Бӧрӧздаяс чужӧмӧ эз гиж,
Эськӧ туйӧс тэ дорӧ эг гежмӧд,
Эськӧ сэк тэ босьтін дзик мӧд визь.

Ачыд эськӧ ме дорӧ сэк локтін,
Кыдзи асъя колип, код оз узь.
Ачыд эськӧ дзугъяс меным октін,
Медым кыйны — олӧм овны кузь.

А вот ӧні... Мортыд лоан «кӧдзыд»,
Кӧть и сетан радейтӧмлы дань.
Но ме сиа олӧм тэныд сӧдзыд,
Югыд шонді и, дерт, сов да нянь!

Олігад, мый кӧсъян, он тай курышт,
Сідзикӧн тай шуӧма нин рӧк.
Та вӧсна и ректам доз, кӧть курыд,
Юам сьӧлӧм бурмӧдана сӧк.

Сэки шогъяс вунлам, кывным долыд, — 
Тэ вылысь ог вештыв ассьым син.
А кор садьма, кыв тэн шуны пола, — 
Бара ме ог аддзы аслым ин.