НЕМАС ДӦМАС


Прокӧлӧн гырддзаӧд дукӧсыс киссьӧма,
Но сы понда Прокӧ эз зэв и шогсьы —
	морт сійӧ тӧждысьтӧм вӧлі.
	Сунис-ем босьтіс,
	дӧмсьыны пуксис.
Дӧмастор Прокӧлы ки улас
	нинӧм эз сюр.
«Мыйӧн жӧ дӧмны?»
Эз тай дыр миян морт кӧсйы:
Весьт кузя вундаліс,
	тшӧтшӧдіс дукӧслысь сосъяс —
	дӧмасыд пырысь-пыр лои.
Регыдӧн гырддзаыд дзоньмис.
Бӧр лои дзонь и бур дукӧс,
	гӧтов, кӧть пасьтав.
Сӧмын нӧ дженьдаммис неуна
	дукӧслӧн сосъяс:
	килутшыс тыдавны гырддзаӧдз кутіс...
	Мыйысь нӧ Прокӧлы шогыс?!
Теш аслыс, оз бара маитчы:
	ветлӧдлӧ, гырддзавый весьт кузя соска.
Прокӧлӧн дукӧсыс бур йӧзлы серам,
	коді оз видзӧдлы, сійӧ и нюмдӧ.
Прокӧ нӧ шуӧ: «Ме пӧ ӧд абу на йӧй!
	Важ выйӧдз воштыны тайӧ мем
		абу на дыр
	(оз кӧ тадз кажитчы).
Важ дорсьыс кузь
	лоӧны сосъясыд менам!»
Вундаліс пӧлаяс, тшӧтшӧдіс бӧждорсӧ:
	дзоньталіс торъяснас сосъяссӧ.
	Чунь йывті лоины медбӧрти сосъяс!
	Шпыннялӧ-ветлӧдлӧ —
	Прокӧлы долыд.
Кӧть дукӧсыс лои дӧрӧмысь дженьыд,
	сы пыдди нӧ
	сосъясыс кузьӧсь!