МУСА ГОЖӦМӦЙ

Муса гожӧмӧй! Он кедзовт тэ миянӧс некор. Шонтан и вердан, гажӧдан и шойччӧдан.

Мунан видз вылӧ — сьӧлӧмыд радлӧ. Лудъяс вылын мичаысь-мича дзоридзьяс сулалӧны. Пуяс вӧччӧмаӧсь-баситчӧмаӧсь, вежтӧ петкӧдлӧны. Тыяс вылын лӧсталӧ шоналӧм ваыс. Корсюрӧ кыпӧдчылас кутшӧмкӧ чери, ва веркӧс вылас артмас кытш.

Пуксян сукджык пу улӧ, саймовтчан жар шондісьыс. Лӧсьыд шойччыны да кывзыштны мыла гӧлӧса лэбачьяслысь сьылӧмсӧ.

Уна радлун вайӧ гожӧмыс челядьлы. Велӧдчысьяс ветлӧны ылі походъясӧ, уджалӧны бать-мамыскӧд видзьяс вылын, гажӧдчӧны да шойччӧны пионерскӧй лагеръясын. Коді нӧ купайтчыны оз радейт! Гожся ваыд ӧд лёка шоныд да лӧсьыд.

Гожӧм помланьыс сэсся кисьмасны и вотӧсъяс: оз, мырпом, чӧд, гӧрд сэтӧр. Ягъясӧд ветлӧдлӧны нин тшак вотысьяс. Вотчысьяс пиысь позьӧ аддзыны и посньыдик нывкаясӧс да зонкаясӧс. Мый кӧть ичӧтӧсь, зіля котралӧны. Синъясыс налӧн сюсьӧсь да кокъясыс тэрыбӧсь.

А медся чӧскыд тшак еджыд гоб небыд яла костӧд муртса мыччыштӧма юрсӧ да быттьӧ кӧсйӧ эльӧдны вотчысьясӧс: «Он аддзӧй, он аддзӧй...» Аддзисны тай, майбыр. Эз ӧтиӧс, а матӧ кӧрзина тырӧн. Рытнас жаритісны, чӧскыда и сёйисны.