* * *

Ми ворсім тэкӧд. Ворсім, кыдзи кужим.
Кӧть Енмыс водзвыв рольяссӧ эз дасьты:
Ми асьным бӧрйим чужанін да чужӧм
И мыжа Мусӧ тайӧс бӧрйим — асьным.

Ми бӧрйим тэкӧд воштӧм шудсӧ корсьны,
Да пыжавтӧм на юті катны мӧдім.
Дзонь Енкӧлаыс видзӧдіс, а сорсим:
Ми водзвыв пьеса помсӧ эгӧ тӧдӧй.

Но тӧдім: сійӧ помасьӧ век бурӧн,
Оз тайӧ актас кӧ, то сідзкӧ, мӧдас!
И уна роль на сэтысь миян сюрӧ,
И вӧрзьӧдана кывйыд миян шедас!

«Ми ворсам водзӧ! Мусаӧй, тэ кутчысь!
Ми ӧти пыж-спектакльӧ тэкӧд сӧлім!»
Ми ворсім! Сьӧлӧм поттӧдз,
                                     усьтӧдз,
                                            кувтӧдз!..
Но сэтшӧм шудаӧсь ми тэкӧд вӧлім!