ЛЭБӦНЫ УТКАЯС ЛУНВЫЛӦ

Кор петалан киасьны тӧдса пармаыдкӧд, кор мудзтӧдзыд восьлалан вӧрса векньыдик туйясӧд, пӧттӧдзыд лолалан чӧскыд сынӧднас, сьӧлӧм вылад праздник. Лунтырнад уна местаӧ удитан волыны, уна пӧлӧс серпас синъяс водзтіыд мунас. На пиысь мыйсюрӧ дыр кежлӧ кольӧ юр вежӧрад, мукӧд аддзылӧмторъяс йывсьыс регыд и вунӧдан, кыдзи мортӧс, кодкӧд здук кежлӧ паныдасьлан.

Важӧн нин со пуксис тӧв, муыс вевттьысис еджыд шебрасӧн, менам юр вежӧрын пыр на гожӧм йылысь казьтылӧмъяс, синъяс водзын пувъя да чӧдъя местаяс, дона гобъяслӧн банйӧм шляпаяс.

Ӧні со син водзын, кыдзи сентябр тӧлысся ӧти лунӧ, Вылыс Белӧй борсянь мӧдӧдчи Жборган юлань. Асылыс вӧлі лӧнь да шоныд. Зэрыштӧм бӧрын ю пӧлӧн нюжӧдчӧм туй вылын пыр на тыдалісны ва гуранъяс, пуяс мыссьӧмаӧсь зэр ванас, сӧстӧмӧсь, мичаӧсь.

Кӧнкӧ неылын клёнӧдіс ён нырнас сизь, торкис асъя чӧвлунсӧ. Недыр муныштӧм бӧрын тыдовтчис ыджыд ты, кӧні пукалісны гашкӧ сёысь унджык утка. Ме чуйми, та мыйта пӧткасӧ ӧтлаысь некор на эг аддзыв. Саймовтчи кыз пожӧм сайӧ, мӧді видзӧдны уткаяс вылӧ. Тайӧ вӧліны гордаяс, гырысьӧсь, тасаӧсь. Найӧ польтікасисны ва пытшкын, корсисны сёян.

Джуджыд кыр йывсянь меным найӧ зэв бура тыдалісны. Уткаяс, тӧдӧмысь, лунвылӧ мӧдӧдчӧмаӧсь, тайӧ тыас шойччыны да сёйны пуксьӧмаӧсь.

Меным жаль вӧлі найӧс повзьӧдны, мед шойччӧны, колӧкӧ, кутшӧм ылысянь нин локтӧны да и уна лун на ковмас уткаяслы лэбны шоныд муясӧдз.

«Шойччӧй, шойччӧй, донукъяс. Локтан тулысӧдз сэсся тіянкӧд ог аддзысьлӧй. Аслыныд, кӧнкӧ, жаль эновтны миянлысь войвыв мунымӧс», — нимкодяси ас кежын.

Но гордаяслы, тыдалӧ, некор дырсӧ шойччыны, ставӧн кыпӧдчисны, вӧчисны ты весьтын кытш, сэсся лэбзисны водзӧ. Ме видзӧді на бӧрся, кытчӧдз дзикӧдз эз вошны синъяс улысь.

Та бӧрын унаысь на волі тайӧ ты дорас, но уткаясӧс некор нин эг аддзыв.

Найӧ, кӧнкӧ, пыр ылӧджык и ылӧджык лэбзьӧны асланыс туйӧд, аскӧдныс нуӧны тшӧтш Коми му йылысь казьтылӧмъяс.