КЫК САКАР ТОР

Миянкӧд орччаса керкаын оліс Павел нима детинка, сійӧ вӧлі мекӧд тшӧтшъя — кӧкъямыс арӧса. Павел пыр гортас оліс, удж вылӧ сійӧс оз вӧлі новлӧдлыны: сы ки вылӧ ӧд кольлісны нёль арӧса Ӧньӧ воксӧ да ар джынъя чойсӧ и.

Вӧлі гожся лун. Гырысь йӧз ставныс видз вылынӧсь. Менӧ колисны ӧтнамӧс гортӧ. Мамӧяс видз вылынӧсь жӧ. Гортын ӧтнамлы гажтӧм да, ме пырысь-пыр и котӧрті Павелъяс ордӧ. Налӧн ставныс жӧ мунӧмаӧсь видз вылӧ. Павел ордын ми ворсім быдсяма ногыс.

Сэсся ми Павелкӧд вермасьны кутім керкаас. Кыдзкӧ сэсся вермасигад кокным крукасис пызан кокӧ, да и пӧри пызаныд. Пызан вылас вӧлі кока лампа. Лампаыд и уси да гуль-голь жугалі, торпыригыс джодж пасьта разалі. Миян сьӧлӧмным ёкмуні, повзим — Павеллӧн батьыс зэв вӧлі скӧр. Павел кутіс чукӧртны зэв тэрыба... мед ичӧт вокыс оз аддзыв. Мокасьтыд, Ӧньӧыд, вӧлӧм, видзӧдӧ кӧтшас пельӧссянь, шуӧ:

— Висьтала батьыдлы... Мый вӧчинныд!

Павел бӧрдны кутіс, менӧ видӧ:

— Тэ жугӧдін. Батьӧлы удта.

Ме пиняся:

— Эг жӧ ме, ачыд тай кок пӧвнад крукыштін пызансӧ!

Ми спорӧ воим да, ме сэсся пышйи гортӧ... Вои гортӧ. Зэв гажтӧм ӧтнамыдлы. Телепит бӧр Павел ордӧ. Но ог лысьт да и лӧг петӧ: ачыс пӧрӧдіс пызансӧ, а ме вылӧ шуӧ.

Тӧд вылӧ уси бабӧлӧн кывъясыс: лёкӧн пӧ нинӧм он вермы вӧчны, а бурӧн быдтор артмас да ладмас. Босьті шкапысь кык сакар тор, муні Павел дінӧ, шуа сылы пель водзас:

— Сетам Ӧньӧыдлы тайӧ кык сакар торсӧ, мед оз висьтав батьыдлы.

Сетім Ӧньӧлы, шуам сылы:

— Эн висьтав лампа жугӧдӧм йывсьыд батьыдъяслы!

Ӧньӧлы зэв нимкодь лои, шуӧ:

— Ог, ог висьтав!

Коркӧ и рыт воис. Локталӧны нин видз вылысь. Со и Ӧньӧлӧн батьысъяс локтӧны. Ӧньӧ уськӧдчис налы паныд, горзӧ:

— Мамӧ!.. Батьӧ! Ми лампатӧ эгӧ жугӧдӧй!

Ме ӧдйӧнджык гортӧ пышйи. Менам кык сакар торйыд весь воши. Аслым жӧ колӧма сёйны!