ГУТА-НОМЪЯ
Теш. Украинаса сьыланкыв серти

Кутшӧм сэні кылӧ зык?
Мый сідз вӧйпсьӧны?
	Гут пӧ тай верӧс сайӧ
	Ном сайӧ мунӧма.
	Босьтӧма жӧ пӧ тай —
«Добра» ичмонь,
Дзоля ичмонь,
Туйтӧм аньӧс.
Весиг пӧ ӧд оз и куж
Шыдсӧ пуныс,
Вурны ни печкыны,
Няньсӧ пӧжавныс.
Кыдз нӧ сідз номлы
Бура овны?!
Гуткӧд эз вермы
Овмӧдчыны.
Лэбис дӧвеч-ном
Видзьяс вылӧ,
Пышйис гут дінысь
Ылі ольӧ.
Пуксис тай сійӧ
Кыдз пу йылӧ,
	Да-й ӧшӧдіс ассьыс
	Юрсӧ улӧ.
Кыпӧдчис кытыськӧ
Ыджыд тӧв ныр —
	Нӧбаліс ув вылысь
	Коньӧр номӧс.
Усьӧмыс пу йывсянь
Лои чорыда,
	Ки-кокыс, ордлыыс
	Быдсӧн чегъясис.
Нюжвидзӧ кулӧма,
Быттьӧ багатыр,
Шевгӧдӧма сывбордсӧ
Шудтӧм гӧтрасьысь.
Дзизгисны-лэбисны
Сэті лӧдзьяс,
	Юалӧны: «Кутшӧм пан
	Татчӧ кулӧма?»
«Абу ыджыд, абу пан, —
Шуӧ налы геб, —
Тайӧ гутлӧн вӧлі
Дона мусукыс».