АРМЕНИЯСА ЧОЙ-ВОКЛЫ

Чӧла усьӧ ӧшинь сайын лым,
Олӧм чайтсьӧ быдлаын зэв лӧньӧн.
Тӧв шӧрнас тай гымыштіс ён гым...
Му шар вӧнясьӧма ӧти вӧньӧн.

Медся коланасӧ сетӧ морт,
Сьӧлӧм содтӧ сӧнъясӧ пӧсь вирсӧ.
Мыйта вӧлӧм му вылас бур ёрт.
Ыджыд шогыс кыпӧдіс став мирсӧ.

Ӧта-мӧдкӧд йӧршасьӧм да вен
Му вылас оз вайлы некор бурсӧ.
Гашкӧ, весиг таысь скӧрмӧ ен,
Медым ассьыд юртӧ тэ эн урсав...

Бур соседыд рӧднясьыд на рӧд,
Ковмас, петан сэтчӧ няньла-совла.
Бур соседкӧд гажтӧмлун он тӧд,
А кор сыкӧд лӧгасьӧмыс овлӧ,

Тэн жӧ аслыд таысь на и шог,
Мыйкӧ быттьӧ некыдзи оз тырмы.
Коми мортлы армянин тшӧтш вок,
Шань армянка тӧдса меным дыр нин.

Коми кылӧн шуӧ Пичикян
Асывнас мен паныд лоиг: «Чолӧм!»
И ме сылы вочавидза тан
Кор «Бур асыв!», а кор «Видза олан!»

Чужан муныс ӧтнасӧн эз коль,
Неминуча суӧм повзьӧм каръяс.
Юктавны дась миян войвыв ёль,
Вердны-удны чой-вокӧс моз парма.

Да, оз кедзовт найӧс Коми му.
Кыдз и ставлӧн мамным — 
			шань Россия.
Шог Армениялӧн, ог ме шу,
Ставлӧн шогыс, шуа, ӧтув миян.