АБУ БАСНЯ, А ЗБЫЛЬНЯ


	Важӧн-неважӧн, —
	миян нэмын,
	эз кытӧнкӧ ылын,
	а дзик матын, тан —
	Ыжкар сиктын
		сулавліс коркӧ
		стын пӧла керка.
	Оліс сэн ӧдва
	Марпа-дӧва...
		Марпалӧн овмӧс —
		дзик ӧти мӧс.
		Сы кындзи нинӧм!
		(Да ещӧ вӧлӧм,
		мед оз ло пӧръялӧм,
		идрасян нинкӧм).
	Олӧ нӧ, олӧ...
	Мый сэсся Марпалы колӧ?
	Да сійӧ на аньыдлы вӧлі
	кажитчӧ лишнӧй.
	(Горшлун Марпа эз тӧдлы).
	Быдӧнлы мӧс помысь ликмӧ:
	гӧль челядьӧс нӧкйӧн номсӧдлӧ...
	Мый шуны: бур сьӧлӧма ань,
	а серӧснас — мелі да рам.

А кывтыдын, прикодын,
(сійӧн и «прикод», —
поплӧн некор
оз овлы рӧскод)
Вичкодор сиктын
оліс-выліс,
«енлы» сьыліс
кыз бана поп
эз тӧдлы шог:
	Ӧшинь улас — вичко,
	кӧбрӧгас — бӧчка...
	А бӧчкаас мый?
	Тырыс дзик вый!
Абу ӧд дивӧ,
поп — абу дӧва:
сулавлӧ картаас
дас душӧдз тайтӧыс.
Ӧд мыетш йӧз кулӧ,
сыметь и душ лыдыс содлӧ.
	Кулысьлысь сёйнытӧ?!
		— Позьӧ!..
	Но и ловъялысь оз вӧлі
		баксьӧд,
	Сӧмын вичкоын
		баксышт.

Сідзикӧн ӧтчыд
крестӧн ветліг,
аддзывліс Марпалысь мӧссӧ
(а Марпалӧн Калюшыд
мича да шыльыд...).
Веж петіс батьколӧн
(войталӧ кӧинлӧн дулльыс),
да и панӧ сэн сёрни:
	«О, Марфа, Марфа!
	Напрасно печешься о мнози,
	единое бо на потребу...»
	Сідз рушкунас лолаліс
	да шуаліс «писанньӧ» кывйӧн
	(сэтчӧ жӧ ӧд и нимыс
	дӧвалӧн лӧсяліс!).
А ачыс сы коста
аслас кумли утробаӧ
нӧк кашник шаньга сор
Марпалысь ректіс...
	И водзӧ меліа мӧдіс:
	— Мый тэ думайтан, Марпуш?
	Эм тэнад Калюш...
	Тэ дыр олысь
	абу нин тан, —
	регыд нин кулан...
	Челядьыд абу, ӧтнад...
	Кодлы нӧ мӧстӧ тэ колян?!
А кӧсъян кӧ кайны тэ райӧ, —
Сет сійӧс вичкоӧ меным!..»
Довкӧсмис Марпа. Ышловзис.
	Мӧвпыштіс аслыс:
«ловъя гуалӧ батькоыд менӧ...
	(Кувныыд кӧть кодлы
	абу тай муса.)
— «Да и кыдз нӧ ме
	мӧстӧгыс ола?..»
	Сідз артыштіс, но 
	нинӧм эз шу.
Яндысьтӧм страм вӧлі
аслас «ыжъяскӧд» пастук, —
сылы кӧ мунӧны прӧтив —
регыдӧн власьтсӧ
	петкӧдлас ассьыс:
скӧрмас кӧ — джагӧдас, начкас —
ӧд разрешайтчыліс налы:
«вязать и отпускать».
— Мый нӧ тэ артасян, трустӧс?!
(шуавны пондіс лёк ладӧн)
— Сет мӧстӧ «сорокоустӧ».
Он кӧ, — ловтӧ вӧтла адӧ!

Ветлыссис батьколӧн крестӧн.
Кык вӧла додь тырӧн
лэччӧдіс ас сьӧрсьыс руга.
Мӧд луннас бӧрсяньыс Марпа
колльӧдіс Калюшсӧ поп картаӧ.
	Тані и пом:
Калюшыс Марпалӧн
ӧти вежонӧн бырис —
поп рушкуӧ пельменьӧн
			пырис.
(Вӧлі видзӧпырандыр).
Эсканатор: нимавліс поп
ош дорысь азымӧн.
А Марпа нӧ?
Корис да оліс...
Дасӧд во вылас
кодыркӧ вӧлись
петіс лолыс.

Мӧсъясӧс «катлыны» райӧ
кӧть ӧні разрешенньӧ
	сы вылӧ абу,
но пасйыштныс тайӧс —
	вӧлі колӧ:
ӧд фактыс — фактӧн и кольӧ,
резинкаӧн ни пуртӧн
	сійӧс он вушты.