ЫЛІ ВӦРЫН

Пармаӧй, донаӧй! Этша ӧмӧй ми ветлам тэнад паськыд отъясӧд! Тулысын и арын, гожӧмын и тӧлын. Кымын пӧлӧс казьтылӧм вайлам асланым сьӧлӧм бердын, тшынасьыштӧм, сьӧкыд рюкзакъясын, кӧні тшак-вотӧсысь ӧтдор куйлісны вунӧдлытӧм серпасъяс, выльысь-выль мичлунъяс, кодъясӧс позьӧ аддзыны сӧмын вӧр-ваысь. Ыджыд нопъяд ӧд унатор тӧрӧ.

...Вот-вот шонді сунгысяс-дзебсяс вӧр ді сайӧ. Тӧда, и сійӧ мудзис, колӧ шойччыштны. А ми пыр на ветлӧдлам вӧрӧд, кӧть позьӧ нин узьмӧдчыны кутшӧмкӧ меліджык коз улын либӧ зорӧд бокӧ.

— Захаро-о-о-в! О-о-о!

Другӧй эз шыась. Тыдалӧ, кольччис, кӧні чипсасисны сьӧлаяс. Дыркодь кывзыси, оз-ӧ кыв лыйӧм шы, но вӧрса чӧвлунсӧ некод эз торк.

Захаров, дерт, прӧста эз кольччы. Сідзкӧ, аддзис пӧткаясӧс. Лыяс сьӧласӧ либӧ тарӧс, сэсся вӧлись нин сетас гӧлӧссӧ, суӧдас менӧ.

Прӧйдиті кос яг, кодлысь муяссӧ вевттьӧма еджыд яла.

Недыр муныштӧм бӧрын тыдовтчис восьса места. Сэні сулалісны чӧла гырысь пожӧмъяс. «Мый татшӧмыс?» Пӧрӧм пу бокын тыдаліс вӧв туша. Ошлӧн, тыдалӧ, уджыс. Вель ёна нин сэні пируйтӧмаӧсь зверъяс да ракаяс. И со ӧні кодкӧ чӧсмасьӧ.

Тайӧ тай сан. Пратьмӧм гӧнъяса, дженьыдик кокъяса горш звер. Ме кӧть сысянь сулалі кызь воськов сайын, звер эз и думайт пышйыны, тыдалӧ, ёна тшыгъялӧма. Жаль, ӧтка пуля сьӧрысь абу, посни дрӧбнад сылысь кучиксӧ весиг он розьӧд.

Сан скӧра видзӧдліс мелань, гурчнитіс ён пиньяснас, вӧв туша бердысь нетшыштіс яйтор и сӧмын сы бӧрын пышйис вӧрӧ.

Мыйкӧ дыра мысти локтіс татчӧ и Захаров. Ме висьталі сылы сан йылысь.

— Кольччам кыйӧдчыны, сійӧ бара на локтас яй дорад. Менам и картеча зарадъяс эмӧсь.

Кольччим. Пемдытӧдзыс пукалім, кынмим, а виччысянторным сідзи и эз петкӧдчыв. Колӧкӧ, кӧнкӧ пукалӧ миянсянь зэв матын да виччысьӧ, кор мунам. Сійӧ ӧд войся звер, пемыдыд сылы отсасьӧ.

Кор енэжсянь уси му вылӧ сьӧд шебрас, эновтім кыйӧдчан местанымӧс да мунім кос дзиб вылӧ, узьны ноддя дорӧ.

Войвывладорсянь шлывгис мисьтӧм сьӧд кымӧр. Недыр мысти кымӧръяс костӧдыс югнитліс чардби, сійӧ лэчыд коса моз визьнитіс кузь лентаӧн, быттьӧ кымӧрсӧ кӧсйис поткӧдны кык пельӧ, но эз тырмы выныс. Мурӧстіс муртса кывмӧн, сэсся бӧр лӧнис.

Чардбиыс садьмӧдіс дзебсьӧм тӧвсӧ. Ноддясянь кайысь тшын то лэччылас увлань, то качлас вывлань. Нярзьӧм пу коръяс торйӧдчисны пуяс бердысь да сынӧдас бергалігтырйи мӧдісны лэччавны му вылӧ.

Ён тӧв мыджис вуткыртысь кымӧрсӧ, тыдалӧ, эз кӧсйы лэдзны тӧдса парма весьтӧ. Заводитіс вурунӧс моз летны да нетшкыны сійӧс.

А кымӧр регыд мысти и збыльысь вежис ассьыс мунан туйсӧ, кутіс ылыстчыны шуйгавылӧ.

Ыргӧн пӧртйын броткӧдчис-пинясис пузьӧм ва, тшӧктіс идравны асьсӧ таган вылысь.

Чай юӧм бӧрын выльысь пансис сёрни сан йылысь.

— Ӧні, тӧдӧмысь, сійӧ бара пируйтӧ вӧв туша вылын.

Уна пакӧсьт вермӧ вӧчны сан. Кӧть кокъясыс дженьыдӧсь и кажитчӧ ньӧжмыдӧн, а сёян корсьӧм могысь войбыдӧн вермас вӧчны уна дас километра. Ачыс абу ыджыд, но оз пов уськӧдчыны медся ён зверъяс вылӧ, весиг йӧра сыысь полӧ. Зверъясӧс кыйӧдӧ, кор найӧ узьӧны, либӧ виччысьтӧг чеччыштас пу вывсянь да вундас голясьыс сӧнъяссӧ.

Ёна дӧзмӧдчӧ сійӧ и вӧралысьяслы: лэчьясысь гусявлӧ сьӧлаясӧс да таръясӧс, петляясысь да капканъясысь перъялӧ уръясӧс, кӧчьясӧс.

Мудерлуннас босьтӧ. А мудерлуныс санлӧн ассьыс водзджык на чужлӧма.