![](/sites/all/themes/biblio/img/pause.png)
![](/sites/all/themes/biblio/img/down1.png)
![](/sites/all/themes/biblio/img/down.png)
![](/sites/all/themes/biblio/img/down3.png)
![](/sites/all/themes/biblio/img/left.png)
![](/sites/all/themes/biblio/img/right.png)
* * *Шонді садьмас, шонді чеччас: «Мый нин, сисьйӧг, муса вок? Мый, ен тэкӧд, сідзи веж тэ? Кутшӧм юӧр, бур-ӧ-лёк?» Тӧлысь кутас висьтавлыны, Вой код коллис кутшӧма. Гажаа зэв петас шонді, Бура кӧ вой колльӧма. Абу кӧ, сэк петас руын, Пӧльыштас тӧв, зэрмӧдчӧ… Ыркӧдчыны оз пет мамыс И оз нуӧд кагасӧ! Нюкыртчис сэк меям кага, Енвевтӧ дыр видзӧдіс, Дыр-дыр лань-лань сійӧ вӧліс, Сэсся меным шыасис: «Богородицетӧ лыддьы», — И ме бӧрӧд юрбитіг Сэки пондіс авъя питор Лыддьыны тшӧтш ньӧжйӧник. 1859