ТУРИ ДА ЦАПЛЯ

Тури да цапля олісны ӧти нюр вылын, но ёрта-ёртсьыныс костаӧсь вӧліны. Ва вуджны колӧ вӧлі. Найӧ асьнысӧ быттьӧ торъя деревняясысь арталісны: ӧтикыс — ӧтар ва бокас, мӧдыс — мӧдарас. А турилы буретш кад воис гӧтрасьны. Думыштчис:

— Час ветла цапля ордӧ корасьны. Оз-ӧ ме сайӧ мун?

Сэсся коркӧ, рыт ли, асывводз ли, и мӧдӧдчис цапля ордад. Воис да тук-тук вӧчис нырнас. Цапля юасьӧ:

— Коді сэн?

— Тайӧ ме... Ыджыд гӧсьт локті. Восьт меным...

— Кутшӧм нӧ тэ ыджыд гӧсьт? Некор тэнӧ гӧсьтӧн эг артавлы, дай ӧні ог восьт.

— Артавлін ли эн ли, а ме ӧд кӧсъя тэ вылӧ гӧтрасьны. Восьт вай. Огӧ ӧд ылын олӧй. Вай ӧтлаасям, гӧтрасям.

А цапляыд зэв ёна видчыны пондіс, пиняліс туриӧс дай вӧтліс. Тури гортас мунӧ да туй чӧжыс шогсьӧ:

— Цаплятӧ, тыдалӧ, расстроиті мыйӧнкӧ, эг сідзи мыйкӧ шу, тыдалӧ... Эз ӧд прӧстаысь вӧтлы.

А мӧдыс, цапляыс, шогӧ жӧ уси:

— Аттӧ дивӧ, пӧрысьмыны нин понді, а верӧс сайӧ эг и петав. Жӧникыд со воліс, дай сылы ӧткажиті. Кыдз нӧ тайӧ вермис лонысӧ? Колӧма жӧ эськӧ мунны да. Оз ӧд нин, тыдалӧ, выльысьтӧ и лок ме дорӧ. Ачым кӧ нин ветла-а...

Думыштӧма — вӧчӧма. Цапля тури ордӧ мӧдӧдчис. Ютӧ-ватӧ вуджис, вӧр дітӧ прӧйдитіс, тури ордӧ воис.

— Котш-котш-котш, — тури ордӧ вӧзйысьӧ.

— Коді сэн? — мӧдыс юасьӧ.

— Бур юӧрӧн локта, бур сёрни вая, — цапля сэки шуӧ.

А тури и вочавидзӧ:

— Кутшӧм бур сёрни нӧ ваян? Ме тэнӧ некор эг артавлы бурӧн да невестаӧн. Некутшӧм тэкӧд ӧтлаасьӧм оз ло.

Сідзи и вӧтліс тури цапляӧс. Коньӧрлы гортас лои мунны. Ӧнӧдз на, буракӧ, ӧти шог шогсьӧны.