ТАДЗИ ОН ЖӦ ГОРШАСЬ!
Медбӧрын воис жӧ дыр виччысяна кыйсян кадыд! Талунъя рытсянь позьӧ чепӧсйыны утка лыйлыны. Ружье, патронъяс, кузь гӧленя резина сапӧг менам эськӧ водзвыв нин дасьтӧма, но тӧрыт нӧшта ӧтчыд выльысь ставсӧ видлалі, мед удж бӧрын сӧмын кватитны чукӧрнас да лэбыштны ю дорӧ. А сэні миян вок чукӧрлӧн кыйӧдчан чомъяс быдӧнлӧн лӧсьӧдалӧма арсянь. Таво и медся дзӧля вокным — Васьӧ — тшӧтш сюртчӧ тайӧ сьӧлӧмтӧ ышӧдан, ловтӧ шызьӧдан уджас. Тшӧкті сылы виччысьлыны, мед метӧг некытчӧ эз вӧрзьӧдчы, кӧсъя ачым том морттӧ кыйӧдчанінӧдзыс колльӧдны, велӧдыштны.
А начальникным, коді ачыс некорсӧ абу кыйсьылӧма, вӧрад да ва вылад абу петавлӧма, надурнӧ вылӧ удж помасигас кутшӧмкӧ сӧвещанньӧ вылӧ ставнымӧс чукӧртіс. И тайӧ пекнича рытӧ! Сэсся водзджыксӧ эз нин вермы! Сэсся кадыс сылы эз нин сюр! И кысь татшӧм начальникъясыс босьтчӧны? Дерматинӧн эжӧм улӧсыс меным донӧдӧм плитаӧн кажитчӧ, пукала да гач сітанӧс сідзи и нирта. Мыйкӧ сэні дисциплина кыпӧдӧм да мукӧдтор йылысь сӧрӧ, а ме важӧн нин думнам ю дорын, ружьеӧн уткаясӧс кыйӧда. Эштысь йӧз, дерт, нопъяссӧ тыртісны нин прӧмысӧн, а ме тані дзик прӧстӧ швачвидза да кыдз мый верма ыджыд вежӧра чужӧм вӧча, мед озыр кыввора начальникным оз гӧгӧрво, кыдзи сӧнъясын вирӧй пуӧ.
Но коркӧ сэсся эштӧдіс жӧ ассьыс рытъя молитвасӧ да лэдзаліс выльлун асылӧдз. Гортӧ локті бордъяс вылын моз, веськыда лэби, эг жӧ тай некытчӧ усьлы-а.
Вокъяслӧн, а менам найӧ нёльӧнӧсь, важӧн нин дукныс абу, усйысьӧмаӧсь. Ю дорсянь сӧмын гыма-гама кылӧ, быттьӧ война пансьӧма. Васьӧ, дерт, абу жӧ вермӧма менӧ виччысьлыны, котӧртӧма. Сьӧлӧмӧй сідзи и майшасьӧ-висьӧ: «Ставсӧ лыйласны горш понъясыд, меным вылӧ ньӧти оз коль!»
Мамӧлысь «Сёйыштін кӧть мед!» кывъяссӧ мыш сайын ӧдзӧсӧн топӧді.
Кутшӧм сёйӧм! Сӧмын мед ӧдйӧджык нин воны кыйӧдчанінӧ! Со и Васьӧлӧн коз пу дорӧ лысъясысь вӧчӧм чомйыс. Кӧть ӧд детинка на, а кыскӧ жӧ морттӧ вӧр-ваыд. Матыстчи сы дорӧ, сюйи юрӧс пытшкас. Пукалӧ мортыд, вомыс пельысь пельӧдз, синмыс радлунӧн тыр.
— Но, кымынӧс нӧ лыйин?
— Кызь кӧкъямысӧс.
— Кызь кӧкъямысӧс?! Да тэ нӧ мый сэтшӧма горшасян? Тэ кӧ кызь кӧкъямысӧс, да ме кызь кӧкъямысӧс, сэсся Петыр, Митрей да Микайлӧ кызь кӧкъямысӧн морт лыясны, ставыс сё нелямын ӧкмас. Миянлы нӧ мый, ваям да веранда вылӧ гузьгам и ставыс. А мамӧ мый кутас керсьыны сы мынданас? Найӧс ӧд кушты, чишкав, весав... Китӧг коляс!
— Да ме ӧд эг утка, а кызь кӧкъямыс патрон лыйӧм висьталі, — дорйысьӧ Васьӧ.
— Кызь кӧкъямыс патрон? — чуйми ме. — А уткасӧ нӧ кымынӧс лыйин?
— Эз на тай некод усь-а.
