РЫТВетла кар вывті лӧнь рытын И — зэв мыжа! — видзӧда Ӧшиньясыс вылӧ, кытӧн Ньӧжйӧника, лӧсьыда Сисьяс сотчӧны. Ме шуа: — «Пыра кӧ ме сэтчӧ, суа Ас удж тӧдысь войтырӧс, Кодъяс бурӧсь, авъяӧсь. Оз пов гут сэн, оз кӧ гильӧд Пукалысьӧс, кыдз рам гаг, Оз кӧ чӧскыд сакар вильӧд И оз ляк, кӧть ло сэн чаг… Пӧрысьяслӧн сёрни мывкыд; Кӧть и этша зонлӧн нывкӧд Абу сэтшӧм жӧ, да сэсь Лёк ог аддзы — меным весь! Лӧсьыд видзӧдны, кыдз торйӧн Пукалӧны шуда гоз И кыдз бӧба кампет корйӧн Шыбласьӧны посни моз… Пукалӧны, сёрнитӧны, Ошкӧны, код тӧдса бур, Лёкджыксӧ пыр вунӧдлӧны, Бур кыв вылӧ м’оз и сюр! Долыд рытпукӧмыс вӧсна Ёсь кыв шуны кужасны, Да эз эльтны некодӧс на, Кӧть и лоліс серавны. Сёян-юан дасьтӧм налӧн, Югыд, пельк и шоныд жыр…» Да и содта сэк жӧ: «Талун Ог на некытчӧ ме пыр, Сы понда мый талун, гашкӧ, Абу сэтшӧм лӧсьыд. Кӧн Вывті пӧрысь пӧчӧ кашкӧ; Кӧні вывті юӧмӧн Чужӧмъясныс лӧзӧдӧмны, Кытӧн сёрни талун бӧб, Кытӧн нюжйӧдлігӧн льӧб Медбур гозъя вувзьӧдчӧмны Морта-морт выланыс; тан Джоджас няйт, кыдз Сыктыв дорын; Татӧн пӧсь, кыдз пывсян горын, Тшыг сэн бӧрдӧ, оз кӧть горӧн… Быд ног бара дӧзмӧдчан!» И ме гортӧ ӧдйӧн муна… Абу-й гортын ыджыд шуд, Эз мем кыткӧ волы люд И ме ворсси оліг уна — Пыр жӧ ачымӧс ме шудтӧмӧн ог шу на! (1867)
