ПОЭТЛЫ

(Куратов чужӧмсянь 100 во тырӧм кузя)

Пемыд, шуштӧм кадын
Аслад чужан кылӧн
Миян муын, татӧн,
Медводз панін сьылӧм.

Тайӧ кывлысь мичсӧ
Дзолясянь тэ кылін.
Вӧр-васӧ и видзсӧ
Гажа сыӧн сьылін.

Чужан кылӧн, тайӧн,
Йӧзлы шуд тэ сиин;
Бурӧдін тэ найӧс
Ыджыд шогсьыс сійӧн.

Сӧмын шудыд йылысь
Весь сэк вӧлі чайтӧм;
Тэнсьыд чужан кывтӧ
Талялісны няйтын.

Вермисны мӧй венӧ
Сувтны сэки рабъяс?
Пӧдтісны и тэнӧ
Царскӧй пеж сатрапъяс.

Тэнад мича горыд
Дыр кежлӧ сэк чӧліс.
Сы пыдди тай нора
Шутьлявліс войтӧлыс.

Уна вояс бӧрын
Чардыштіс яр биӧн.
Пемыд парма шӧрын
Садьмис йӧзыс миян.

Петіс зарни шонді,
Ломзьӧ енэж вылын.
Коми войтыр пондіс
Сьывны чужан кылӧн.

Ӧні тані юргӧ
Ыджыд горӧн сійӧ.
Шуда йӧзыс бур кыв
Тэныд ӧні сиӧ.