ПЕКНИЧА ПАРАСКЕВА

Гортсаяскӧд вӧлі пажнайтам. Пырис миянӧ Маша, сойсӧ кӧрталӧма. «Маша, мый нӧ лои?» — «Лои тай, сод лэччигӧн уси. Он видзӧдлы?»

Тшӧкті кыпӧдлыны сойсӧ, — оз вермы. Мышсӧ видзӧдлі — воджлыыс усьӧма. Вывлань зыртышті, места вылас бӧр вошті. Сойсӧ небзьӧді. Сэсся киняулас вурун тупыль пукті да сойсӧ топыда морӧс бердас кӧрталі.

Дас ӧти час гӧгӧр вӧлі нин... сёр рыт. Воді узьны, но эг унмовсь, а воши — быттьӧ вӧйи кытчӧкӧ, и син водзӧ ясыда петкӧдчис: ичӧт жырйын куйлӧ морт, и сы дорӧ пуксис сьӧд паськӧма нывбаба. Коді нӧ эськӧ тайӧ?.. Юавны ни висьтавны нинӧм ог вермы. А нывбабаыдлӧн киас ем, вурны пондіс мортыдлысь пельпомсӧ. Вурис, вурис, дай вошис син водзысь. А ме быттьӧ пыдӧстӧм джумйӧ сунсьылӧмӧй да ӧні бӧр сэтысь петі — вӧтӧн тайӧс аддзылі али вемӧсӧн?.. Пукси да некыдз ас садьӧ ог во. Мый эськӧ тайӧ вӧлі? Кытчӧ веськавлі?

Асывнас Маша локтіс да шуӧ: «Талун нин сойӧс верма кыпӧдны!» И нюмъялӧ. Кыдзи?.. Тӧрыт на ӧд сойыс орс моз ӧшаліс. Мышсӧ ниралігӧн юала: мый, мися, тэ вӧчин тӧрыт дас ӧти часын? А сійӧ шуӧ: «Водлі диван вылӧ, да жылеч кынтыліс, ки ни кок вӧрзьӧдны иг вермы».

Ме сэки мӧвпышті: сьӧд паськӧма нывбабаыд — тайӧ Пекнича Параскева, сійӧ и воліс Маша дорӧ (Параскеватӧ, бабӧлӧн висьталӧм серти, татшӧмӧн и тӧда). Сійӧ и вурис Машалысь орлӧм яйчигсӧ. Отсаліс меным мортсӧ бурдӧдны. Регыд сэсся и ладмис сойыс.

Аттьӧ тэныд, Пекнича Параскева. Мед тэ и сьӧд паськӧмаӧн волін, но менам вежӧрӧ пыр кежлӧ овмӧдчин югыд лолӧн.