НИНӦМ, ЁНДЖЫК ЛОАС!
Сійӧ тӧвнас велӧдчи гортсянь ылын, От гӧра вылысь Сюлатуй грездса начальнӧй школаын. Медводдза лунъяссӧ ёна гажтӧмтчи гортысь. Но вочасӧн велалі жӧ. А сэсся лунъяс дженьдаммӧм бӧрад и кадыс ӧдйӧджык кутіс кольны. И со бара тӧдлытӧг матыстчис субӧта рыт. Ывлаын трачкакылӧ кӧдзыд. Лымйыс тыртӧма керка бердъяс, сарайяс, пывсянъяс. Паськыд зырйӧн пыр лоӧ весавны мӧс гидйӧ, пывсянӧ, юкмӧс дорӧ нуӧдысь векньыдик ордымъяс. Тайӧ пӧрйӧ Аркадий ичиньдядь, ме да Володя воча вок лӧсьӧдчам петны ваймӧм нин пывсянӧ. Гынсапӧгасям, пальтоасям да киня улын сӧстӧм дӧрӧм-гачӧн котӧртам векни ордымӧд керка сайын лажыньтчӧм ичӧтик пывсянлань. Тэрмасьӧмӧн пӧрччысян кӧджас да долыдпырысь пырам пӧсь жарӧн ымралысь пывсян пытшкӧ.
Аркадий ичиньдядь тшӧктӧ миянлы кисьтавны тазъясӧ дэбыд ва, ачыс кӧтӧдӧ корӧсьяс. А сэккості мыйкӧ гажаа висьтавлӧ фронт вылын вӧвлӧмторъяс йылысь. Дас сизим арӧсӧн веськалӧма вир кисьтана война вылӧ. Вӧлӧма десантникӧн. Воштӧма ӧти коксӧ. Локтӧма гортас морӧс тырыс медальясӧн. А сэсся педучилище помалӧм бӧрын босьтчӧма велӧдны челядьӧс. Зэв кыпыд оласнога, нюмсера морт. Некор оз шӧйӧвошлыв сьӧкыдлунъяскӧд паныдасигӧн. И челядь радейтісны ассьыныс велӧдысьнысӧ.
— Помнита, ӧтчыд кузь туй прӧйдитӧм бӧрын воим землянка дорӧдз, — казьтылӧ ичиньдядь. — А луныс талунъя кодь жӧ кӧдзыд. Командирным и юалӧ, коді пӧ кынмис. А ме, том салдат на, нем думайттӧг и крапки, мися, ёна кынми. Сійӧ сюся видзӧдліс ме вылӧ да гораа шуис, ставӧн пӧ пыралӧй шонтысьны землянкаӧ, а тэ пӧ котӧрт дас кытш землянка гӧгӧрыс да вӧлисти пыр. Нинӧм он вӧч, ковмис котравны. Тӧкӧтьӧӧн и шоналі. Пыри землянкаад да командирыд сералігмоз и юалӧ, но мый, шоналін пӧ. Мися, ньылӧді. Ми Володя воча воккӧд сералам ичиньдядьӧс кывзігӧн. Сійӧ друг сюся видзӧдліс миян вылӧ да и юалӧ:
— А ӧні кодкӧ тіян пиысь лысьтас оз котӧртны пывсян гӧгӧрыс?
Володя воча вок пыр жӧ дузмуніс. А ме и шуа, мися, мыйла ог, шоналі нин пывсян пытшкас да. Сідзкӧ кӧдзыдыд оз нин ёна босьт. Та бӧрын ӧдйӧджык петі пывсянысь да мӧдӧдчи сы гӧгӧр котӧрӧн. Но кокни ӧд шуны тадзи. Котӧртӧмыд эз артмы. Лымйыс коскысь вылынджык. Восьлала да быттьӧ уя кутшӧмкӧ сук да еджыд ваті. А кӧдзыдсӧ жар бӧрад ог ёна и кыв. Коркӧ вои жӧ пывсян ӧдзӧсӧдзыд да ӧдйӧджык пыри пытшкас.
— Молодеч, смел морт вӧлӧмыд, — ошкыштіс менӧ Аркадий ичиньдядь. — И водзӧ ло татшӧмӧн. Эн пов нинӧмысь.
Дерт, гортӧ воӧм бӧрын менӧ друг биависьӧм босьтіс. Восӧді и быдӧн. Агния ичинь, мыйӧн тӧдмаліс менам смеллун йылысь, ёна и пиняліс ичиньдядьӧс. А мӧдыс эз тӧд, мый вочавидзны. Эз жӧ ӧд виччысь, мый тадзи лоас. Медбӧрын шуис асьсӧ правдайтігмоз:
— Нинӧм, ёнджык лоас мӧдысь кежлӧ.
А ме, дерт, ньӧти эг дивит ичиньдядьӧс. Эз ӧд сійӧ мырдӧн менӧ мӧдӧд. Ачым вӧзйыси.
Кымын во нин коли сійӧ кадсяньыс. Важӧн нин абу ловъя ичиньдядьным. Но тайӧ вӧвлӧмторйыс менам некор оз вун. Тадзи жӧ коркӧ медводдзаысь смелмӧдчи варччыны миян паськыд нин Эжва вомӧн, медводдзаысь мӧдӧдчи корсьны парма шӧрса меным тӧдтӧм на Ыджыднюр, медводдзаысь вуджи ичӧтик веткиӧн веж гыа ю вомӧн. И унатор на вӧчлі медводдзаысь. А пельын пыр на кылӧны Аркадий ичиньдядьлӧн кывъясыс:
— Нинӧм! Ёнджык лоас мӧдысь кежлӧ. Озджык кут нинӧмысь повны.
