МИСЬТӦМ АКАНЬ


Викаяс дорӧ кӧсйысис волыны гӧститны Миля тьӧтыс. Дыркодь нин эз аддзысьлыны да, Вика весиг ортсыса видсӧ нин тьӧтыслысь эз помнит. Гӧсьт воӧм кежлӧ Викалӧн бать-мамыс заводитісны водзвыв дасьтысьны: жыръяс идралісны, ӧшинь доръяс мавталісны, выль обойяс клеиталісны и. Миля тьӧт, Эмилия Павловна, шуӧны, карын ыджыд морт. Вика лёка гӧгӧрвоис, коді сійӧ, «ыджыд мортыс»: зэв кузь тушаа ли, вывті ён ли, но верстьӧяслысь юасьны поліс, вит арӧс тыртӧм бӧрас быдмӧмаӧн нин асьсӧ лыддис да яндысьны эз кӧсйы.

Эмилия Павловна воис юль первой лунӧ. Ичӧтик да косіник, сійӧ ставлы меліа нюмъяліс да сеталіс козинъяс. Вика видзӧдіс тьӧтыс вылӧ да шензис: мыйла Эмилия Павловнаыс — ыджыд морт? Сӧрисны али мый бать-мамыс Викалы? Тешитчыштны кӧсйисны? Но регыд нин нывка вунӧдіс ассьыс майшӧдлана думъяссӧ — Миля тьӧт нюжӧдіс сылы рыжӧй кузь юрсиа акань. Мам нюмъёвтіс да шуис:

— Ой, видзӧдлы ӧд, кутшӧм мича аканьыс, тэнад сэтшӧмыс, нылукӧй, эз на и вӧвлы.

Вика вежыньтіс вомсӧ да виччысяна «аттьӧ» местаӧ броткыштіс:

— Мисьтӧм.

Миля тьӧт дзик пыр и жугыльмис, а мам скӧрмис:

— Мый висьталін? Кыдз сійӧ мисьтӧм? Кытысь нӧ аддзин мисьтӧмсӧ? Ноко прӧща кор тьӧтыдлысь!

Но Вика абу кокниа сетчысь:

— Мисьтӧм! Он аддзы али мый? Рыыы-жӧй! Ме ог радейт рыжӧйяссӧ! Детсадын рыжӧй Валя эм, пыр менӧ дӧнзьӧдӧ! Оз ковны меным рыжӧй аканьясыд!

— Тэ татшӧм кывъяссьыд ӧні жӧ водан узьны! И некутшӧм чӧскыдтор тэныд талун оз сюр! Сідз и тӧд!

Вика сыркъялӧмӧн бӧрддзис да муніс ас дорас. Но мыйла сійӧс некод оз гӧгӧрво? Оз кӧ радейт сійӧ рыжӧйястӧ, мый сэсся вӧчан? Мыйта рыжӧй кагакӧд эз паныдасьлы, ставыс тшапитчысьӧсь да тышкасьысьӧсь вӧліны. Мӧвпаліс Вика, мӧвпаліс, кыдзи некод сійӧс оз радейт, да вирыс нӧшта на ёнджыка пузис. Босьтіс дай шырис аканьыслысь кузь гӧрд юрсисӧ, ни ӧти си эз коль. Сэсся шыбитіс аканьсӧ крӧвать улӧ да водіс. Сӧмын на заводитіс нывка чӧскыда унмовсьны, кыдзи кыліс, мый кодкӧ бӧрдӧ.

— Код тайӧ? — кага повзис да кӧсйис нин корны мамсӧ, но казьтыштіс ӧбида йывсьыс да решитчис чеччыны крӧвать вывсьыс.

— Код тані бӧрдӧ? — Вика бергӧдчис да ӧдвакӧ эз усь — сы водзын сулаліс дзик лысӧй нывка.

— Тэ код? Тэ кыдз татчӧ сюрин? — повзьӧмӧн юаліс Вика.

— Но, вунӧдін нин? Ачыд тай менӧ татчӧ пыртін, — вочавидзис войся гӧсьт.

— Мее? Эг жӧ ӧд на йӧймы, дзик ӧтнам тані вӧлі!

— Забыль?? А юрсиӧй нӧ мыйла поскад? Лёк ныв!

— Эн сӧр меным! Тэ абу акань! Аканьяс сап оз сёрнитны, и ме бур ныв! Бур, бур, бур!

— Бур кӧ эськӧ вӧлін, видзин эськӧ сьӧлӧмсянь сиӧм козинъяссӧ!

— Тэ али мый сьӧлӧмсянь сиӧмаыс? — нерсьыштіс Вика.

— Ме, дерт. Эмилия Павловна ӧд аканьяс вӧчысь заводлӧн директорыс. Думыштас кутшӧмкӧ акань, серпасалас, сетас ужалысьяслы, а найӧ регыд и вӧчасны аканьтӧ. Медводз тушасӧ, сы дорӧ ки-кок содтасны, сэсся юрас ичӧтик розьяс пыр юрси сюяласны, мича синъяс клеитасны, ныр да вом вӧчасны. А кор дась нин аканьыд лоас, паськӧм сылы вурӧны.

— Тӧда ме, эн велӧд, абу ичӧт, — вочавидзис зумыш нывка. А юрас ӧти мӧвп сӧмын и бергаліс: «Со мыйла тьӧтсӧ ыджыд мортӧн шуӧмаӧсь! Дзонь заводӧн ӧд веськӧдлӧ!»

— И менӧ Миля тьӧтыд думыштіс. Сӧмын эз сет бокӧвӧй йӧзлы вӧчнысӧ. Ачыс кык вежон пессис, но вӧчис! Тэнӧ шудаӧн вӧчны кӧсйис. А тэ экутшӧм вӧлӧмыд!

— Ме абу скӧр, мыйтаысь колӧ шуны? Бур нывка ме! — Вика горзіс, нӧйтчис, кокъяснас зымӧдіс, скӧраліс сэтчӧдз, кытчӧдз эз ... садьмы.

Вика чеччыс крӧвать вывсьыс, лэптіс джоджсьыс юрситӧм аканьсӧ да петіс кухняӧ. Миля тьӧтыс пасьтасьӧма нин вӧлі, бӧр мунны мӧдӧдчӧма.

Вика ньӧжйӧника, лэдзӧм юрӧн матыстчис тьӧтыс дінӧ да кыскыс мыш сайсьыс аканьсӧ:

— Ме тӧрыт сыналыштны кӧсйи юрсисӧ, а юрсиыс босьтіс дай киссис. Тэ верман мӧд юрси сылы вӧчны?

— Верма, дерт. Кутшӧм рӧмаӧс? Абу рыжӧй сӧмын? — Миля тьӧт нюмъялӧмӧн видзӧдіс Вика вылӧ.

Викалы лӧсьыд лои сьӧлӧм вылас, мый тьӧтыс, сэтшӧм «ыджыд морт», сы вылӧ оз дузъяв:

— Сэтшӧмӧс жӧ, кутшӧм и вӧлі. Абу став рыжӧй кагаыс пакӧститчысь. Ме тӧрыт вунӧдлі, а талун казьтышті. Сӧмын тэ ӧдйӧджык вӧч! Менам татшӧм мича аканьыс некор на эз вӧвлы!

— Регыд ыста мисьтӧм юрсиа мича аканьтӧ! — серӧктіс Миля тьӧт.


Гижӧд
Мисьтӧм акань
Жанр: 
Гижан кад: 
Ӧшмӧс: 
Пасйӧд: 

пос - (диал.) джодж

lkejrlkelkrgner klrjnelknfrkl ekjnrjkenfrej

1