МЕ ӦД ПАРМАЫСЬ


Балкон вылӧ ме петі, ылын — море эрд,
А улын олеандръяс ломзьӧны би рӧмӧн.
Тэ видзӧд на вылӧ да нимкодясь. И сӧмын.
Но юрын пессьӧ мӧвп, и сотчӧ морӧс берд.

Мед кодкӧ кӧнкӧ сьылӧ: «До, ре, ми, фа, соль»
Да кеслӧ гӧлӧссӧ, мед сӧстӧмджыка сьывны,
Мен абу окота дзик нинӧм талун кывны, —
Син водзысь аддза ме ог море — парма ёль.

Со сійӧ чуклялӧ, а гӧгӧр — пемыд вӧр,
Сэн сьӧла шпоркнитлас, то кыткӧ мунас кӧр,
И тайӧ серпасыс... Став сьӧлӧм сотӧ биӧн.

Мый тадзи шуа ме, ог ӧтдорт тэнӧ, Крым, —
Тэ дорӧ муслунӧй век морӧс пытшкын пым,
Но ме ӧд пармаысь, и вунӧда мӧй сійӧс?

1962