ЛЁК МОНЬ ДА ЧӦРТЪЯС

Ӧтикысь олісны кык вок ӧти керкаын. Кыкнанныс вӧлі гӧтыраӧсь, и ӧтикыслӧн вӧлі ичӧтик пи. Ӧтикысь вокъяс мунасны турунла и бабаясыслы тшӧктісны пывсян ломтыны. Бабаяс пывсян ломтасны и кутасны виччысьны мужикъяссӧ. Мужикъяс дыр оз локны, и ӧти бабаыс шуас:

— Дыр жӧ нин оз локны чӧртъясыд! — и мунас пывсян видлыны.

Сэсся кодкӧ, кылӧ, локтас, сараяс сийӧсъяссӧ пыртас, и керкаас пырасны кык вок. А керкаас вӧлі ӧти бабаыс, мӧдыс вӧлі пывсянын. Ӧтик вокыд и юалас, кытӧн пӧ мӧд бабаыс? Бабаыд шуас:

— Пывсянын!

Кык вок петасны керкаысь и мунасны пывсянӧ. Пывсянысь бабатӧ аддзасны, бабаыдлысь кучиктӧ кулясны да вольсаласны косьтыны гор вылас, а яйсӧ сёясны и бӧр гортас мунасны. Гортас корасны сёйны. Сёйигас ичӧтик пиыд кутас бӧрдны. Мӧд бабаыд босьтас питӧ и петас мӧд керкаас. Пиыд шуас:

— Тайӧ абу менам батьяс, таяслӧн вомсьыс би петӧ!

Мамыд ӧдзӧстӧ пӧдлалас, игналас и пуксяс ен ув пельӧсас. Кык вокыд (найӧ вӧлӧмась кык чӧрт) кутасны мӧдарад тшӧтш пырны. Игана ӧдзӧстӧ оз вермыны восьтыны, кутасны ӧдзӧстӧ йирны. Йирасны юр тӧриг мында розь, сэсся петук горӧдас «Кикируку!» — и чӧртъяс вошӧны.

Аскинас вокъяс локтасны, керкаӧ пырасны, керкаын некод абу. Мӧд керкаӧ петасны: ӧдзӧсас юр тӧриг розь. Кыдзкӧ ӧдзӧстӧ восьтасны и сэтысь аддзасны ӧти бабатӧ детинаыдкӧд садьтӧгыс, а мӧд бабаыдлысь пывсянсьыс кучиксӧ сӧмын аддзасны.