ЛЬӦМСёр рыт. Лӧз енэж нёвтын кыа ӧзйӧ дон, А менам ӧшинь улын ланьтӧмны веж пуяс. Оз шӧпнит льӧм. Ме видзӧда ас олӧм туйӧ Да мӧвпӧн ӧтнам зіля корсьны сылы дон. Ён тышъяс мунісны — эз лӧньлыв пушка гор. Кӧн вӧлі сэки ме? Бур йӧзкӧд тшӧтш водз нырын Пыр муні рытыввывлань, кортӧм гӧстьӧс шыри, — Ме дорйи правда, шуд, мед ловзис пулӧн кор, И мый нӧ? Со тай ӧшинь улын льӧм Ас вылас пасьталӧма кыаыслысь рӧм Да судзӧдчӧ ме дінӧ сывйыштны пӧсь киӧн. И та бӧрын мен нӧшта кутшӧм колӧ дон? Мед рытын гажӧдчӧны сы дорын ныв-зон Да радейтчигӧн ставныс ӧзйӧны жар биӧн! 1962 во.
