КЫПӦДТӦМ СТРӦЙБА ДОРЫН


Ён сюръяяс со кымынӧд нин во,
Кыдз часӧвӧйяс, видзӧны му веркӧс,
Стрӧитель татчӧ мыйлакӧ оз во,
А кутшӧм мича артмис эськӧ керка.

Кар пасьта, гашкӧ, эз вӧв татшӧм мӧд,
Бур войтыр тані красуйтчис да оліс,
И югыд билань — он тай водзвыв тӧд —
Ме, гашкӧ, ачым унаысь на волі.

Чӧв-лӧньыс чужтӧ мӧвпъяс пом ни дор.
Ме сулала, и ас вӧсна тшӧтш жугыль:
Кузь олӧм чӧжӧн панлі кымынтор
И ачым ставсӧ шыбласьӧмнам дзуги.