ВӦРСА КЛЮЧКӦД СЁРНИ

Бара тай со аддзысим, вӧрса сӧстӧм ключӧй. Бара тай со юышта тэнсьыд чӧскыд ватӧ. Тэ, гашкӧ, эн и виччысь, а ме вот локті. Позис, дерт, и не кежавлыны тэ дорӧ, пармаад ӧд абу этша шоръясыс, быдӧн эськӧ юктӧдісны, горшӧс веськӧдісны. Но век жӧ сьӧлӧмӧй тэ дорӧ кыскис, кокъясӧй татчӧ вайӧдісны. Важ тӧдсалы моз ме тэныд та йылысь ставсӧ веськыда висьтала, ошйысьтӧг ни кулиттӧг.

Эн кӧ вунӧд, ключанӧй, уна вояс чӧж нин ме тэ дорӧ волывла. И сюмӧд чибликӧй со пыр на тані. Кольӧм во ме сійӧс вӧчлі сёр арын нин, кор медбӧръяысь чӧсмасьлі тэнад кӧдзыд да аслысног чӧскыд ванад. И мырйыс со сулалӧ, кӧні вӧрӧ волысьяс вель тшӧкыда пукавлӧны, шойччыштӧны вотчӧм да вӧралӧм бӧрын.

Мам йӧв кодь жӧ тэнад ваыд сӧстӧм, чӧскыд да колана быд мортлы. Гожӧмбыд тэ пыр тыдалӧ быд из, кодъяс куйлӧны тэнад гӧгрӧс кудйын.

Тэнад ключсянь ичӧтик шор визувтӧ, дзольгӧ-котӧртӧ шы ни тӧв, оз ышнясь, оз ошйысь аслас мичлуннас.

Тэ гӧгӧр со мичаысь мича дзоридзьяс быдмӧны. И вӧсни кока пелысь пу тэкӧд орччӧн овмӧдчӧма. Тӧдӧмысь, и найӧс тэ, вӧрса ключӧй, быд лун юкталан аслад чӧскыд ванад. А найӧ таысь тэнӧ гажӧдӧны, видзӧны.

Таво вылӧ тэ, дона ключӧй, первойысь на менӧ юкталан. Эн дивит, эн вӧйп, мый дыр эг вермы волыны тэ дорӧ. Кадыс тай пыр мыйкӧ оз тырмы.

Вот отпускӧ регыд пета. Сэки нин ме тэнад быдлунъя гӧсьтӧн лоа. Пӧттӧдз любуйтча тэнад мичлунӧн, кагалӧн кодь сӧстӧмлуннад. Гашкӧ, и тэсянь неылын ичӧтик вӧр керка пукта, медым вӧралігъясӧн юр сюянін вӧлі.

Но вот шойччышті, чӧсмасьышті тэнад ванад, ключанӧй, а ӧні позьӧ и водзӧ мӧдӧдчыны. Туйӧй ӧд абу на дженьыд. Гортӧ вотӧдз ковмас на сувтлыны тэ кодь жӧ ключ дорӧ.

Прӧщайтчан кыв тэныд ог висьтав. Бурджык, шуа кӧ: «Выльысь аддзысьлытӧдз, ключӧй-вокӧй!»