ВӦРСА АПТЕКА

Рытъявылыс нин Алисалӧн батьыс, Денис Семёнович, воис гортас. Порог дорын пыркнитіс лымйӧн вевттьысьӧм шапкасӧ, шкап сайӧ сувтӧдіс пищальсӧ и заводитіс пӧрччысьны.

— Батьӧ, мый нӧ вайин?

— Жӧч да гӧч... Аддзан, поводдяыс кутшӧм. Син ни пель оз тыдав, — вочавидзис батьыс. Разь рюкзаксӧ да видзӧдлы, мый сэні эм.

Алиса пыр жӧ восьтіс рюкзаксӧ, перйис сэтысь кынмӧм нянь шӧрӧм, сьӧдасьӧм котелок, порсь яй, кодӧс босьтліс батьыс вӧрӧ мунігӧн вӧлӧга пыдди.

— Абу и сёйӧмыд госсӧ.

— Повзи, мися, синмӧй бердас госа сёйӧмсьыд, — шмонитіс Денис Семёнович.

— О, о... Сьӧла лыйӧмыд. А ещӧ шуан, немтор пӧ эг вай, — радліс Алиса.

— Ӧти сьӧла тай сюри. Кушты, аски шыд пуам.

Алисалӧн батьыс лесникӧн уджалӧ. Быд лун петавлӧ вӧрӧ — то делянкаяс кытшовтас, то мешӧк тыр чукӧртас пожӧм да коз кольяс, медым сэсся локтан воӧ кӧдзны найӧс, быдтыны выль пуяс. Арнас да тӧвнас сьӧрсьыс босьтлывлӧ и пищаль. Унджыкысьсӧ тыртӧг волывлӧ, но корсюрӧ и пӧткаӧс да кӧчӧс ваяс.

Батьыс унатор тӧдӧ вӧрын олысь звер-пӧткаяс йылысь. Мукӧд дырйи Алиса кывзас сылысь висьталӧмсӧ да ачыс быттьӧ тшӧтш волас ылі ягъясӧ.

Алиса ӧдйӧ и куштіс небыд гӧна пӧткаӧс, сэсся малыштіс сьӧлалысь зобсӧ да чуймис:

— Дрӧбъясыд сяракылӧны сьӧла пытшкас. На кӧть видлы.

Батьыс пуртӧн вундіс сьӧлалысь зобсӧ, и пызан вылӧ сярмуніны-киссисны зэв посни галькияс.

— Вот йӧйыд, из сёйӧма. Виньдіс кӧ и... — дивуйтчис Алиса.

— Сьӧлаыдлӧн ичӧт юрыс да ыджыд тӧлкыс. Тӧдӧ на, мый сылы сёйны. Галькиа изйыс ӧні пӧткаяслы зэв колантор.

— Мыйла нӧ?

— Мый сёйӧны пӧткаяс гожӧмнас да арнас? — юаліс нылыслысь батьыс.

— Чӧд, пув, чӧдлач, сэтӧр, турипув, пелысь.

— Збыль висьталін, ныланӧй. Вотӧсъясыд небыдӧсь, сӧмын ньылав. А тӧв пуксьӧм бӧрын став вотӧсъяс дзебсьӧны лым улӧ. Пӧткаяслы лоӧ сёйны кыдз пу гаръяс, пу вылысь коръяссӧ, пожӧм да коз пуяслысь заяссӧ. Медым ӧдйӧджык небзис татшӧм чорыд сёяныс зоб пытшкын, пӧткаяс кокалӧны гальки, кодъяс налы мельнича пыдди уджалӧны.

Алиса кывзіс вомсӧ калькнитӧмӧн, ньӧтчыд эз торклы батьсӧ.

— Батьӧ, а мыйла зверъясыс да пӧткаясыс некор оз висьны? — выльысь шыасис Алиса.

— Кыдзи оз висьны? И найӧ висьмывлӧны.

— Коді нӧ, сідзкӧ, найӧс лечитӧ? Вӧрад ӧд абу ни врач, ни фельдшер.

Батьыс вель дыр мыссис, и сӧмын сы бӧрын сетіс воча кыв:

— Да, пӧткаяслӧн да зверъяслӧн абуӧсь Айболит сяма докторъяс, но налӧн эм асланыс вӧрса аптека.

— Аптека! — весиг места вывсьыс кыпӧдчыліс Алиса да гораа серӧктіс. — Но и но, батьӧ.

— Эм да ещӧ кутшӧм... Кывзы да вӧлисти серав. Вӧрын быдмӧны быд сикас вотӧсъяс, тшакъяс, а кымын пӧлӧс турун, дзоридз, а вужъясыс! Ӧткымын быдмӧгъяс отсалӧны сійӧ либӧ мӧд висьӧмысь. Кор висьмасны зверъяс либӧ пӧткаяс, пыр и мӧдасны корсьны татшӧм быдмӧгъяссӧ, кодъяс вӧтласны эськӧ налысь висьӧмсӧ. Артмӧ, мый и вӧрын эм аптека, кытысь позьӧ аддзыны колана лекарствояс.

— Вот тайӧ да... — ыджыда ышловзис Алиса.

Батьыс пӧрччис кӧтасьӧм гынкӧмсӧ, кокас сюйис шоныд тапочки. Чай ырснитіс и мӧдіс висьтавны водзӧ:

— Со босьтам Михаил Топтыгинӧс. Арнас сійӧ госсялӧмысла ӧдва тапикасьӧ, а сёйӧмысь оз лэччысь. Дундытӧдзыс жӧритас. Друг ёна кӧдздӧдас, лым заводитас усьны. Колӧ ӧдйӧджык тӧвся патераӧ пырны да тулысӧдзыс мушвидзны. Ошкыдлӧн гуыс ичӧтик, муртса сӧмын куйлыны тӧрӧ. Гуӧ пырӧм бӧрын Микайлӧлы, дерт, абу окота петавлыны ывлаӧ асмогасьны. Лым вылас кок туйыс кутас тӧдчыны. Вӧралысьяс кӧ аддзасны, ловсӧ босьтасны. Ош тӧдӧ, кӧні быдмӧ нюр сэтӧр. Корсяс сійӧс, сёяс вужъяссӧ, кодъяс сэсся гырк пытшкӧссьыс вӧтласны став сёянсӧ. Та бӧрын позьӧ водны и гуӧ да лым сывтӧдзыс вӧтавны уна мича вӧт. Сёяс кӧ нюр сэтӧрсӧ морт, висьмыны вермас, а ошлы сійӧ медся колана лекарство. А тэ вензян, абу пӧ вӧрса аптекаыс.