АБУ СЭТШӦМ ТЫ, КӦН ВА ОЗ ВӦР


Сонетысь корсьӧны педантъяс муслун смысл
И, оз кӧ сюр, зэв тешкодь вӧчлӧны сэк чужӧм
Да нӧшта содтӧны: «Мед гижны, колӧ кужӧм, —
Сонетъяс гижны ӧд — не сёйны нӧкъя рысь!»

Ме тӧдлі кыйсьысьӧс, код потшис ӧти ты
И шуӧ вӧлі пыр: «Сэн ва оз ойд ни чинлыв —
Пыр ӧтвыйын: ме сійӧс сэтчӧ тынйи,
Эз пет мед черияслӧн сэтысь кельӧб гы».

Но зэр бӧрын ми сэтчӧ ӧтчыд воим друг,
И «тын» вывтіыс ёртлӧн вуджис ичӧт струг», —
Ты ваыс ойдӧма и весьтас вуджӧ прудсӧ.

Педантъяслы ме шуа: абу сэтшӧм ты,
Кӧн ва оз вӧр, оз вежсьы чери кельӧб гы, —
Код прудйӧ налысь туй, весь воштӧ ассьыс уджсӧ!

1968