ПОНТШАК

Эм вӧрын тшак,
Код сёян тшак кодь мича.
Но сійӧ гусьӧн
Йӧзлы ядсӧ видзӧ.
Кор гугӧдан,
Сэк сӧмын сійӧс тӧдан.
И лёк пеж дуксьыс
Кезйӧдлымӧн пӧдан...
Эм татшӧм морт,
Код олӧ микӧд орччӧн.
Он кывлы сылысь
Пинясьӧм ни ёрччӧм.
Но сійӧ тэнӧ
Сідзи гусьӧн пурас.
И тойыштас на
Медся зыбуч нюрас.
Он тшак моз дукышт сійӧс,
Тӧдмав, гугӧд.
Дзик сэтчӧдз, кытчӧдз
Олӧмыс оз люкӧд.
А люкӧдас, да сэки
Лоӧ сёр нин.
Кыдз дугӧдны он вермы
Мисьтӧм сёрни.
А «понтшакыдлы»
Веськодь йӧзлӧн олӧм.
И гугӧдны да чужйыны
И колӧ.