АНДЕЛ

Синмӧс ёрыштіс кымӧсыс, быттьӧкӧ чард,
Зарни биа да вежасьыс-вежа, —
Ӧтар борд пӧлас ӧзъяліс шонділӧн дзар,
Но а мӧдарас — кельыдлӧз эжа.

Сысянь ылькйисны вуджӧръяс — тшемсьыс на тшем.
Наысь вӧрзис пель чунӧдан чӧлыс.
«Мыйла татшӧм тэ?.. — юалі анделлысь ме. —
Бордйыд татшӧмӧн векыс и вӧлі?..»

Быттьӧ керкалӧн вевт вылӧ вольсалӧм радз,
Зілис нырччыны сылань и вежӧр.
Ӧтар борд пӧлыс ӧзйис, кыдз шонділӧн дзар,
Но а мӧдыс — топ кельыдлӧз эжа.

Сійӧ вошис, но ыпъялысь биыс эз чин,
Сӧмын тӧв йылын разаліс жеба.
«А ме татшӧм, мед некор эз аддзыв морт син,
Кыдзи енэж да му костын лэба...»