* * *

Неуна кынмыштлӧ, неуна сылӧ,
Енэжыс ыркыд да сэзь.
Коді нӧ тэнӧ, сьӧд синкыма нылӧй,
Рытйысьны талун оз лэдз?

Верба нин, — аддзылі, — ва дорын потіс,
Вӧрзьыліс туй бердын шор.
Сьӧлӧмӧс виччысьтӧг доймытӧдз сотіс
Тулыслӧн медводдза гор.

Узян кӧ, гудӧкӧн тэнӧ ог пальӧд,
Сикт кузя прӧйдита чӧв.
Мудзӧм дояркалысь ме моз оз жалит
Окыштны чужӧмсӧ тӧв.

Кодзувъяс кутісны кельдӧдны-кусны,
Шӧйта ме пыр ӧтнам дзик.
Свет вылын тэ медся дона да муса,
Кыаӧн мичмӧдӧм сикт!